Przejdź do zawartości

Główieniec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Główieniec
Jednostka pomocnicza Poznania
Ilustracja
Ulica Główieniec
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miasto

Poznań

Dzielnica

Osiedle Antoninek-Zieliniec-Kobylepole

W granicach Poznania

1 stycznia 1951[1]

SIMC

1008009

Strefa numeracyjna

(+48) 61

Tablice rejestracyjne

PO

Położenie na mapie Poznania
Położenie na mapie
Główieniec na mapie z 1840
52°24′36″N 17°02′05″E/52,410000 17,034722

Główieniec – peryferyjna część Poznania, w osiedlu administracyjnym Antoninek-Zieliniec-Kobylepole, obejmuje głównie tereny leśne.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Zlokalizowana jest na północ od ulicy Warszawskiej, stanowiącej na tym odcinku drogę krajową nr 92. Na południu graniczy z Antoninkiem, na wschodzie i północy z Zielińcem (poprzez tereny leśne). Częściowo na terenie Główieńca zlokalizowana jest fabryka samochodów Volkswagen Poznań.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Osadę założono w latach 1802-1804, po sekularyzacji tych dóbr przez państwo pruskie (uprzednio należały do biskupów poznańskich). Była to wieś kolonizatorów niemieckich z Wirtembergii o nazwie Kolonisten-Etablissements der Kolonie Glowno, nazywana także Kolonie Glowna. Należały doń łąki i pastwiska położone na południe od Głównej i Główieńskich Olędrów, przy drodze łączącej Poznań ze Swarzędzem. Podczas tego etapu kolonizacji założono również kolonie w Kicinie oraz Gortatowie, a we wszystkich łącznie zamieszkało 36 osób (osiem rodzin)[2].

W 1938 założono (obecnie formalnie nieczynny) cmentarz przy ul. Leśnej[3]. Osadę włączono do miasta 1 stycznia 1951. Uprzednio była osiedlem w gromadzie Nowa Wieś, w gminie Swarzędz.[4]

Toponimia

[edytuj | edytuj kod]

Nazwy ulic na terenie Główieńca nie stanowią zwartej grupy toponimicznej - np. Poziomkowa, Krośniewicka, Biłgorajska, Główieniec.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. 1950 nr 48 poz. 436
  2. Zbigniew Chodyła, Przywileje lokacyjne Głównej Olędrów z drugiej połowy XVIII wieku, w: Kronika Miasta Poznania, nr 2/2002, s.78-79 (przypis 5), ISSN 0137-3552
  3. Cmentarze Poznania – cyfrowe lapidarium
  4. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 października 1950 r. w sprawie zmiany granic miast: Poznania, Gniezna, Torunia i Zawiercia. (Dz.U. z 1950 r. nr 48, poz. 436)