Przejdź do zawartości

Genowefa Brzostowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Genowefa Brzostowska
Ilustracja
Portret Genowefy z Ogińskich Brzostowskiej, zbiory Muzeum Narodowego w Warszawie
Herb
Oginiec
Data urodzenia

ok. 1725

Data śmierci

1792

Mąż

Adam Brzostowski

Dzieci

Aleksander Brzostowski, Ksawery Brzostowski

Odznaczenia
Order Krzyża Gwiaździstego

Genowefa Brzostowska, de domo Ogińska herbu Oginiec (ur. ok. 1725, zm. 1792) – polska arystokratka, kasztelanowa połocka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się ok. 1725 roku w rodzinie wojewody trockiego Józefa Tadeusza Ogińskiego i Anny Wiśniowieckiej. W 1743 roku wyszła za mąż za Adama Brzostowskiego, który w 1758 roku został kasztelanem połockim. Małżeństwo wychowało czterech synów: Aleksandra, Jana, Michała i Ksawerego[1].

3 maja 1749 roku Brzostowska została odznaczona Orderem Krzyża Gwiaździstego przyznanym jej przez Marię Teresę[1].

Brzostowska przysłużyła się znacznie biskupowi Adamowi Krasińskiemu i konfederatom barskich jako ich posłanka w Dreźnie w latach 1769–1772, gdzie miała wpływ na politykę saską dzięki zaufaniu Marii Antoniny Wittelsbach i wsparciu dyplomatów francuskich, w kontrze do dyplomacji rosyjskiej i angielskiej[1].

Zmarła w 1792 roku[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Władysław Konopczyński, Brzostowska Genowefa z Ogińskich, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. 3, Kraków: Polska Akademia Nauk, 1937, s. 45–46.