Przejdź do zawartości

Grzegorz Daukszewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grzegorz Daukszewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1985
Warszawa

Zawód

aktor

Lata aktywności

od 2009

Grzegorz Daukszewicz (ur. 21 lutego 1985 w Warszawie) – polski aktor.

W 2010 na XXVIII Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi zdobył nagrodę firmy Opus Film dla „najbardziej obiektywnego aktora”[1].

Rodzina i edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i dorastał w Warszawie. Pochodzi z rodziny o tradycjach artystycznych. Jego matka, Małgorzata Janina Kreczmar (1953–2006)[2], była córką pary aktorskiej – Jana Kreczmara (1908–1972) i Justyny z domu Karpińskiej (1918–2008)[3]. Jego ojciec, Krzysztof Antoni Daukszewicz, jest satyrykiem, pisarzem i kompozytorem[3]. Ma przyrodnią siostrę Sylwię oraz dwóch braci – Aleksandra (ur. 1990) i Krzysztofa[4]. Jego wujkowie byli także artystami – brat matki Adam Kreczmar zasłynął jako poeta, a siostrzeniec dziadka ze strony matki – Zbigniew Zapasiewicz – był aktorem[5].

W dzieciństwie był zamknięty w sobie[5]. Marzył, by zostać psychologiem, weterynarzem i policjantem[5]. Jako nastolatek lubił zespół Metallica, a jedną z jego pasji była gra na gitarze akustycznej[5]. Podczas pobytu na Wyspach Kanaryjskich, odkrył w sobie zapał do surfingu[5].

Przez rok studiował psychologię kliniczną w SWPS[5][6]. W 2010 został absolwentem Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie[7][8].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 2009 zadebiutował na scenie w roli Sergiusza w Sztuce bez tytułu, wystawianej na deskach Teatru Współczesnego, z którym współpracuje od 2010[9]. W 2010 na XXVIII Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi zdobył nagrodę firmy Opus Film dla „najbardziej obiektywnego aktora”[1]. Brał udział w realizacjach Teatru Telewizji, m.in. jako Sergiusz w Sztuce bez tytułu (2010) w reż. Agnieszki Glińskiej i Grabiec w Balladynie (2021) Juliusza Słowackiego w reż. Wojciecha Adamczyka. W Teatrze Polskiego Radia zagrał postać oficera Marcellusa w słuchowisku na podstawie tragedii Williama Szekspira Hamlet (2016) w reż. Anny Wieczur-Bluszcz. Wystąpił w roli księdza Welsha, alkoholika próbującego uratować grzeszne dusze bohaterów, w premierowej sztuce Samotny zachód (2019) autorstwa irlandzkiego dramatopisarza Martina McDonagha w reż. Eugeniusza Korina na scenie Teatru 6. piętro[10] oraz jako Greg Sanderson w komediowym horrorze Petera Colleya Wrócę przed północą (I’ll Be Back Before Midnight!) w reż. Marcina Sławińskiego z Anną Karczmarczyk w Teatrze Kwadrat. Zagrał detektywa Goddarda w komedii kryminalnej Jacka Popplewella Lily (2020 w reż. Krystyny Jandy w Och-Teatrze.

Wystąpił w roli dziennikarza w dwóch odcinkach serialu komediowego Roberta Wichrowskiego Wiadomości z drugiej ręki (2011)[11]. W latach 2012–2018 wcielał się w doktora Adama Krajewskiego, brata Falkowicza (Michał Żebrowski), w serialu TVP2 Na dobre i na złe[12][13]. Wystąpił gościnnie w serialach: Ślad (2018), Ojciec Mateusz (2019), Młody Piłsudski (2019) i Pierwsza miłość (2021). Zagrał w teledysku do piosenki Ani Dąbrowskej „Ktoś inny” (2022) w reż. Olgi Czyżykiewicz[14].

Spektakle teatralne

[edytuj | edytuj kod]
  • 2009: Chopin w Ameryce
  • 2009: Bóg mówi słowo
  • 2010: Sztuka bez tytułu jako Sergiusz
  • 2010: Opowieści Lasku Wiedeńskiego jako Zauberkönig
  • 2010: Pan Jowialski jako Ludmir
  • 2011: Gran Operita jako Władek
  • 2012: Hamlet jako Rozenkranc
  • 2012: Sąd Ostateczny jako Ferdynand
  • 2016: Leśmian jako on sam

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Koligacje rodzinne. Artistikon. [dostęp 2018-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-27)]. (pol.).
  2. Małgorzata Janina Kreczmar (1953–2006). Potomkowie Sejmu Wielkiego. [dostęp 2018-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-17)]. (pol.).
  3. a b Anna Retmaniak: Portret słowem malowany. Wydawnictwo Prószyński i S-ka, 2013, s. 89. ISBN 978-83-7839-559-1.
  4. Grzegorz Daukszewicz Biografia. Fdb.pl. [dostęp 2018-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-27)]. (pol.).
  5. a b c d e f Na tapecie: Grzegorz Daukszewicz. SerialowoPolskie. [dostęp 2014-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-27)]. (pol.).
  6. Rafał Dajbor (2017-05-25): Czuję głód teatru. Portal Warszawy. [dostęp 2017-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-27)]. (pol.).
  7. Grzegorz Daukszewicz Fanpage. facebook. [dostęp 2020-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-27)]. (pol.).
  8. Grzegorz Daukszewicz – kim jest? Co osiągnął?. Fokus TV. [dostęp 2018-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-27)]. (pol.).
  9. Grzegorz Daukszewicz. OAktorach.blogspot.com. [dostęp 2015-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-27)]. (pol.).
  10. Grzegorz Daukszewicz. Teatr 6. piętro. [dostęp 2014-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-17)]. (pol.).
  11. Grzegorz Daukszewicz odchodzi z „Na dobre i na złe”. Onet.pl. [dostęp 2018-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-27)]. (pol.).
  12. „Grzesiu, ale mam nadzieję, że ty się zabezpieczasz?”. Krzysztof Daukszewicz z synem Grzegorzem szczerze i dowcipnie. „Viva!”. [dostęp 2020-07-27]. (pol.).
  13. Na dobre i na złe: śmierć Adama Krajewskiego. Co dalej z Wiktorią?. „Gala”. [dostęp 2018-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-17)]. (pol.).
  14. Ania Dąbrowska i „Ktoś inny”: Daliśmy się nabrać. Interia.pl. [dostęp 2022-11-04].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]