Przejdź do zawartości

Gwardia Narodowa (Galicja)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ułan Gwardii Narodowej we Lwowie z 1848 na ilustracji Juliusza Kossaka
Czako członka Gwardii Narodowej we Lwowie w 1848 roku

Gwardia Narodowa – obywatelska ochotnicza formacja wojskowa, utworzona w marcu 1848 w Królestwie Galicji i Lodomerii.

Pod koniec kwietnia 1848 w Krakowie doszło do starć Gwardii Narodowej z armią austriacką. W tym samym czasie zablokowano stacjonujące w podlwowskich miasteczkach oddziały Gwardii Narodowej (4000 piechoty, pułk kawalerii, sześć dział).

W samym Lwowie Gwardia liczyła 2000 żołnierzy pod dowództwem generała Józefa Bonawentury Załuskiego. Po jego dymisji naczelnikiem został Roman Wybranowski (pułkownik, awansowany przez cesarza do stopnia generała majora)[1]. Dowódcą 10 kompanii GN we Lwowie był Tytus Peszyński[2].

Została rozwiązana w listopadzie tego samego roku, po ostrzale artyleryjskim Lwowa (2 listopada).

Żołnierze

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: Żołnierze Gwardii Narodowej w Galicji (1848).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]