Henryk Mikołajczak
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk technicznych | |
Specjalność: teoria konstrukcji | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1960 |
Habilitacja | |
Profesura |
1 listopada 1978 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
Henryk Mikołajczak (ur. 9 kwietnia 1925 w Jarocinie, zm. 25 stycznia 2018 w Poznaniu[1]) – polski profesor, konstruktor.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w ośmioosobowej rodzinie, jako syn kowala. Przed 1939 rozpoczął naukę w jarocińskim gimnazjum. W czasie okupacji hitlerowskiej pracował jako konserwator centralnego ogrzewania. W 1951 ukończył studia na Wydziale Budownictwa Szkoły Inżynierskiej w Poznaniu (pracą dyplomową był projekt centralnego ogrzewania hali sportowej w Czerwińsku). Od 1950 do 1953 był asystentem w Katedrze Mechaniki Teoretycznej (prof. Edmund Karaśkiewicz). W latach 1953-1955 odbył studia magisterskie na Politechnice Gdańskiej (Wydział Budownictwa Lądowego). W 1960 uzyskał doktorat na Politechnice Gdańskiej (praca Drgania własne i wymuszone pewnego typu płyt wzmocnionych żebrami). 1 października 1964 przeniesiony został do Poznania na powołany w 1962 Oddział Melioracji Wodnych Wyższej Szkoły Rolniczej. Została mu wówczas powierzona misja utworzenia Katedry Mechaniki Budowli i Konstrukcji Budowlanych. Katedrę utworzył i potem kierował nią aż do 1991 (w katedrze pracowali m.in.: Ryszard Ganowicz, Włodzimierz Łęcki i Jerzy Gołaś). W 1966 uzyskał habilitację na Politechnice Wrocławskiej (praca Zagadnienia nieciągłych warunków brzegowych dla prostokątnych płyt trójwarstwowych, recenzentem był m.in. Witold Nowacki). Pełnił funkcję prodziekana Wydziału Melioracji Wodnych AR w Poznaniu (1970-1972) oraz dziekana tego wydziału (1972-1975 i 1978-1981)[2]. 1 listopada 1978 został profesorem nadzwyczajnym[3].
1 października 1995 przeszedł na emeryturę[2].
Pochowany został 30 stycznia 2018 na cmentarzu junikowskim[1].
Zainteresowania
[edytuj | edytuj kod]Głównym tematem zainteresowania była teoria dźwigarów powierzchniowych. Drugim nurtem była statyka przestrzennych konstrukcji hydrotechnicznych i układów płytowych z uwzględnieniem specjalnych i złożonych stanów obciążenia. Był współtwórcą elektrooporowych czujników tensometrycznych typu WM (Wilde-Mikołajczak), jak również technologii ich wytwarzania. Skonstruował także dynamometr do pomiaru sił w kablach sprężających i przetwornik tensometryczny do pomiaru obciążeń w aparacie trójosiowym[2].
Wykonywał (w zespołach) badania, próby obciążeń i pomiary kontrolne m.in.:
- powłoki dachowej Opery Leśnej w Sopocie,
- mostu na Warcie pod Żerkowem,
- dźwigarów zakładów Polfa w Poznaniu,
- Odlewni Żeliwa w Śremie,
- Mostu Przemysła I w Poznaniu,
- Mostu Bolesława Chrobrego w Poznaniu,
- Mostu Długiego w Szczecinie[2].
Prowadził nadzór i badania nad:
- zabezpieczeniem i podniesieniem kopuły XVIII-wiecznej bazyliki na Świętej Górze pod Gostyniem,
- renowacją zabytkowych elektrowni wodnych na Drawie i Gwdzie,
- restytucją Zamku Królewskiego w Poznaniu (nośność murów z XIII i XIV wieku, posadowienie wieży na gruncie słabonośnym)[2].
Opublikował 50 oryginalnych prac, był autorem lub współautorem około 250 opracowań, badań i ekspertyz, wypromował także trzy prace doktorskie[2].
Członkostwo
[edytuj | edytuj kod]Jest członkiem: Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej (od 1958), Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk (od 1952), Komisji Nauk Mechanicznych i Budownictwa oddziału PAN w Poznaniu (od 1975), Komitetu Nauki PZITB (od 1960)[2].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1979),
- Złoty Krzyż Zasługi (1973)[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, Zmarł prof. dr hab. inż. Henryk Mikołajczak
- ↑ a b c d e f g h Bogdan J. Wosiewicz, Wiesław Buczkowski, Jubileusz 80-lecia prof. Henryka Mikołajczaka, w: Wieści Akademickie, nr 3(90)/2005, wyd. AR Poznań, s.8-9, ISSN 1429-3064
- ↑ UP Poznań, Katedra Mechaniki Budowli i Budownictwa Rolniczego
- Polscy konstruktorzy
- Absolwenci Politechniki Poznańskiej
- Absolwenci Politechniki Gdańskiej
- Ludzie urodzeni w Jarocinie
- Wykładowcy Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu
- Urodzeni w 1925
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Pochowani na Cmentarzu na Junikowie