Przejdź do zawartości

Horst Sindermann

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Horst Sindermann
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 września 1915
Drezno

Data i miejsce śmierci

20 kwietnia 1990
Berlin

Przewodniczący Izby Ludowej NRD
Okres

od 29 października 1976
do 13 listopada 1989

Przynależność polityczna

Socjalistyczna Partia Jedności Niemiec

Poprzednik

Gerald Götting

Następca

Günther Maleuda

Premier NRD
Okres

od 3 października 1973
do 29 października 1976

Przynależność polityczna

Socjalistyczna Partia Jedności Niemiec

Poprzednik

Willi Stoph

Następca

Willi Stoph

Horst Sindermann (ur. 5 września 1915 w Dreźnie, zm. 20 kwietnia 1990 w Berlinie) – niemiecki działacz komunistyczny, wicepremier (1971–1973), premier (1973–1976) i przewodniczący Izby Ludowej NRD (1976–1989).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie działacza saksońskiej SPD Karla Sindermanna, brat Kurt Sindermann wykonywał w latach 1929–1933 mandat radnego landtagu w Dreźnie. Horst Sindermann wstąpił w 1929 do Komunistycznego Związku Młodzieży Niemiec (niem. Kommunistischer Jugendverband Deutschlands, KJVD). W 1933 został aresztowany i skazany na kilka miesięcy za udział w ruchu antynazistowskim. W 1935 oskarżony o zdradę ojczyzny i skazany na sześć lat więzienia, a następnie uwięziony w KL Sachsenhausen i Mauthausen. W 1946 przystąpił do SED. Pracował jako dziennikarz i redaktor naczelny drezdeńskiej "Sächsische Volkszeitung", chemnitzkiej "Volksstimme", następnie hallskiego pisma "Freiheit" (1950–1953).

W latach 1953–1963 zatrudniony w aparacie SED jako główny agitator partyjny, następnie był I sekretarzem powiatowej organizacji SED w Halle (1963–1971). Od 1971 do 1973 pełnił obowiązki wicepremiera NRD, a 3 października 1973 Izba Ludowa wybrała go nowym premierem, którym pozostał do 29 października 1976.

W latach 1963–1989 wykonywał mandat posła do Izby Ludowej. Po odejściu z funkcji prezesa rady ministrów został wybrany przewodniczącym Izby Ludowej NRD, którym pozostał do 1989, będąc formalnie trzecią osobą w państwie. Z racji sprawowanych funkcji był „skoszarowany” w partyjno-rządowych osiedlach kierownictwa NRD – początkowo wokół Majakowskiring w Berlinie-Pankow, następnie na Osiedlu Leśnym pod Bernau.

3 grudnia 1989 został wykluczony z SED i osadzony w areszcie, jednak nie wysunięto w stosunku do niego zarzutów. Zmarł na wiosnę 1990 nie doczekawszy zjednoczenia NRD z RFN.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Wer war wer in der DDR? 4. Ausgabe. Ch. Links Verlag, Berlin 2006, ISBN 3-86153-364-2, Band 2.