Przejdź do zawartości

Jan Guz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Guz
Ilustracja
Jan Guz (2016)
Data i miejsce urodzenia

30 października 1956
Kock

Data i miejsce śmierci

24 maja 2019
Warszawa

Przewodniczący OPZZ
Okres

od 20 kwietnia 2004
do 24 maja 2019

Poprzednik

Maciej Manicki

Następca

Andrzej Radzikowski

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Jan Edmund Guz (ur. 30 października 1956 w Kocku, zm. 24 maja 2019 w Warszawie) – polski działacz związkowy, w latach 2004–2019 przewodniczący Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny rolniczej z Białobrzegów koło Kocka. Gdy miał sześć lat, zmarli jego rodzice, wychowywał się następnie w domu dziecka w Czemiernikach. Ukończył zasadniczą szkołę zawodową ze specjalnością ślusarza mechanika, a później technikum ze specjalnością w obróbce skrawaniem[1]. W 1988 ukończył nauki polityczne na Akademii Nauk Społecznych przy KC PZPR w Warszawie, a w 2002 podyplomowe studium menedżerskie na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego. Odbył też kursy z m.in. ubezpieczeń społecznych, nadzoru właścicielskiego i pedagogiki dla wykładowców i instruktorów[2].

Był zatrudniony jako mechanik, kierownik działu mechanicznego, członek kierownictwa przedsiębiorstw. W latach 80. pracował jako robotnik w Szwecji. W latach 90. prowadził własne przedsiębiorstwo handlujące artykułami przemysłowymi[1][2].

Od 1972 pracował w Ochotniczych Hufcach Pracy, od 1984 wchodził w skład ich struktur, m.in. jako zastępca komendanta hufca. Przewodniczył radzie OPZZ w województwie bialskopodlaskim. Od 1977 do rozwiązania działał w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pełnił m.in. funkcję instruktora w jej komitecie wojewódzkim[3]. W latach 80. był członkiem wojewódzkiej rady narodowej, na początku lat 90. kandydował do Sejmu z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej[1].

W latach 1997–2004 był wiceprzewodniczącym OPZZ. 20 kwietnia 2004 został przewodniczącym związku. Funkcję tę pełnił do czasu swojej śmierci. Reprezentował OPZZ w Polskim Komitecie Normalizacyjnym, radzie nadzorczej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, radzie programowej Ośrodka Studiów i Kształcenia Zawodowego, Rady Statystyki. Został wiceprzewodniczącym Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych.

W 2010 prezydent RP Lech Kaczyński powołał go na członka Narodowej Rady Rozwoju[4]. W październiku 2015 z ramienia OPZZ został członkiem nowo powstałej Rady Dialogu Społecznego[5].

Zmarł 24 maja 2019 w Warszawie[2]. 29 maja 2019 został pochowany na cmentarzu parafialnym przy ul. Janowskiej w Białej Podlaskiej[6].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Syn Władysława i Marianny. Był żonaty z Aliną, pracownicą zakładów włókienniczych w Białej Podlaskiej. Mieli dwoje dzieci[1].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – pośmiertnie (2019, za wybitne zasługi w działalności związkowej i społecznej)[7][8]
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2005, za wybitne zasługi w działalności związkowej)[9]
  • Złoty Krzyż Zasługi (2000, za zasługi w działalności związkowej, za osiągnięcia w pracy zawodowej)[10]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Dominika Wielowieyska: Jan Guz – z biznesmena związkowiec. wyborcza.pl, 17 lutego 2015. [dostęp 2024-04-16].
  2. a b c Nie żyje Jan Guz, przewodniczący OPZZ. onet.pl, 24 maja 2019. [dostęp 2019-05-24].
  3. Szef OPZZ Jan Guz i jego „komunistyczna przeszłość”. „Był instruktorem KW PZPR i członkiem ORMO”. tvp.info, 5 kwietnia 2019. [dostęp 2019-05-25].
  4. Członkowie Narodowej Rady Rozwoju. prezydent.pl. [dostęp 2015-10-16].
  5. Prezydent powołał Radę Dialogu Społecznego. prezydent.pl, 22 października 2015. [dostęp 2015-10-23].
  6. Ewelina Burda: Tłumy żegnały Jana Guza. „Miał tę niezbędną dla związkowca cechę. Lubił ludzi, dbał o nich i oni to czuli”. dziennikwschodni.pl, 29 maja 2019. [dostęp 2019-05-30].
  7. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 27 maja 2019 r. o nadaniu orderu (M.P. z 2019 r. poz. 664).
  8. Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski dla śp. Jana Guza. prezydent.pl, 29 maja 2019. [dostęp 2019-05-30].
  9. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 listopada 2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2006 r. nr 1, poz. 7).
  10. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 listopada 2000 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2001 r. nr 1, poz. 13).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]