Przejdź do zawartości

Joachim Daniel Jauch

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joachim Daniel Jauch
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 marca 1688
Güstrow

Data i miejsce śmierci

3 maja 1754
Warszawa

Narodowość

niemiecka

Praca
Styl

barok

Budynki

Koszary Mirowskie
kościół św. Jana Bożego w Warszawie

Joachim Daniel Jauch, właśc. Joachim Daniel von Jauch (ur. 22 marca 1688 w Güstrow, zm. 3 maja 1754 w Warszawie) – saski inżynier wojskowy i architekt, działający w Polsce.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Od 1715 dyrektor królewskiego Urzędu Budowlanego w Warszawie. Od 1711 r. kapitan, uczestnik oblężenia Stralsundu podczas wojny północnej, od 1720 r. major, od 1736 pułkownik artylerii koronnej, od 1746 generał wojsk saskich i polskich.

Joachim von Jauch był projektantem wybudowanych w latach 1730–1732 w Warszawie Koszar Mirowskich. Projektował kilka budowli dla króla Augusta II Mocnego oraz warszawskie budowle sakralne. Pośredniczył przy wykupie przez króla niektórych nieruchomości. Poza pracą w Warszawie doradzał m.in. hetmanowi Janowi Klemensowi Branickiemu w pracach inżynieryjnych w pałacu w Białymstoku.

Ożenił się około 1720 roku z Evą Marią Münnich, córką późniejszego pogromcy Turków, rosyjskiego feldmarszałka Burkharda Christopha Münnicha, w latach 20. XVIII w. kolegi z warszawskiego Bauamtu, z którym przebudowywał pałac Mniszchów. Około 1730 r. otrzymał szlachectwo.

Zmarł w Warszawie, pochowano go w warszawskim kościele kapucynów.

Jedna z córek wyszła za mąż za Henryka Lelhoeffela, lekarza nadwornego Augusta III. Wnukiem Henryka Lelhoeffela i Konstancji z Jauchów był Joachim Lelewel, polski historyk.

Ważniejsze prace

[edytuj | edytuj kod]

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]