Przejdź do zawartości

Justus (cesarz Etiopii)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Justus
Tsehay Sagad
Cesarz Etiopii
Okres

od 1711
do 1716

Poprzednik

Teofil

Następca

Dawid III

Dane biograficzne
Data śmierci

1716

Ojciec

Delba Iyasu

Matka

Walatta Hawaryat[1]

Justus (zm. 1716) – cesarz Etiopii od 1711 do śmierci.

Prawdopodobnie nie pochodził z rządzącej krajem dynastii[2]. Pełnił funkcję bedżyronda. Po śmierci cesarza Tekle Hajmanota w 1708 poparł syna Jana I, Teofila. Po objęciu przezeń tronu został mianowany rasem oraz zarządcą Semien i Tigraj, niedługo potem trafił do więzienia[3]. Nawiązawszy kontakty ze zbuntowanymi mnichami szenuańskimi prawdopodobnie otruł monarchę w 1711 i sam przejął władzę. Nie angażował się w targające Etiopskim Kościołem Ortodoksyjnym spory doktrynalne[4], nie prowadził również zbyt aktywnej polityki wobec walczących ze sobą synów Ijasu Wielkiego. Został uduszony lub otruty przez jednego z nich, Dawida[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ernest Alfred Wallis Budge, A History of Ethiopia: Nubia and Abyssinia, t. 2, Londyn: Methuen & Co., 1928, s. 436.
  2. Andrzej Bartnicki: Historia Etiopii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydaw., 1987, s. 169-170. ISBN 83-04-02152-8.
  3. Andrzej Bartnicki: Historia Etiopii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydaw., 1987, s. 169. ISBN 83-04-02152-8.
  4. Andrzej Bartnicki: Historia Etiopii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydaw., 1987, s. 155. ISBN 83-04-02152-8.
  5. Andrzej Bartnicki: Historia Etiopii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydaw., 1987, s. 170. ISBN 83-04-02152-8.