Przejdź do zawartości

Katedra Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Moskwie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katedra Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Moskwie
Собор Непорочного Зачатия Пресвятой Девы Марии
Ilustracja
Katedra nocą
Państwo

 Rosja

Miejscowość

Moskwa

Adres

123557, Россия, г.Москва
ул. Малая Грузинская, дом 27/13
Moskwa, ul.Mała Gruzińska 27/13

Typ budynku

kościół

Styl architektoniczny

Neogotyk

Architekt

Tomasz Bohdanowicz-Dworzecki

Rozpoczęcie budowy

1899

Ukończenie budowy

1911

Ważniejsze przebudowy

1956

Pierwszy właściciel

Kościół katolicki

Kolejni właściciele

Administracja miasta Moskwy

Położenie na mapie Moskwy
Mapa konturowa Moskwy, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Katedra Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Moskwie”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Katedra Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Moskwie”
Ziemia55°46′01″N 37°34′18″E/55,766944 37,571667
Strona internetowa

Katedra Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny (ros. Собор Непорочного Зачатия Пресвятой Девы Марии) – największy, jeden z dwóch, działających współcześnie kościołów katolickich w Moskwie.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Kościół powstał przede wszystkim dzięki składkom polskiej społeczności Moskwy, która na początku XX wieku liczyła około 30 000 osób, a także dzięki darom od katolików z całej Rosji. Na czele komitetu do spraw budowy kościoła stał proboszcz parafii pod wezwaniem św. Piotra i Pawła w Moskwie, ks. prał. Antoni Wasilewski. Jako prawnik budową opiekował się Aleksander Lednicki. Projektantem świątyni i nadzorcą jej budowy był polski architekt mieszkający i wykładający w Moskwie Tomasz Bohdanowicz-Dworzecki. Budowa zakończona została wyświęceniem kościoła, które miało miejsce 24 grudnia 1911 roku, ale prace nad wykańczaniem wnętrz trwały do 1917 roku.

W latach 1924–1931 jednym z księży był poeta Siergiej Sołowiow.

Kościół zamknięto w 1937 roku, a w roku następnym przejęło go państwo. Początkowo urządzono w nim akademik. W czasie II wojny światowej kościół ucierpiał od bombardowań. W 1956 roku w budynku znalazło siedzibę przedsiębiorstwo projektowe „Mosspecpromprojekt”, które dokonało znaczącej jego przebudowy, m.in. dzieląc wnętrze na 4 kondygnacje.

Od 1990 roku przed budynkiem odprawiano nabożeństwa (zapoczątkowane mszą sprawowaną przez księdza Tadeusza Pikusa 8 grudnia tegoż roku), ale został on zwrócony wiernym po wielu naciskach dopiero w 1996 roku. Od tego momentu trwała renowacja kościoła prowadzona głównie przez polskie przedsiębiorstwa, w szczególności Pracownie Konserwacji Zabytków, Budimex i Energopol, które wspierały ją także finansowo, podobnie jak wielu darczyńców z Polski. Wielu polskich robotników zatrudnionych w Moskwie pracowało przy odbudowie świątyni w czynie społecznym. Nowy projekt wnętrza kościoła wykonał Jan Tajchman. 19 grudnia 1999 kościół został uroczyście poświęcony przez kardynała Angelo Sodano i otrzymał status katedry. W 2005 zamontowano nowe organy.

W katedrze odprawiane są msze w językach: rosyjskim, polskim, koreańskim, angielskim, francuskim, hiszpańskim, ormiańskim oraz po łacinie.

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]