Przejdź do zawartości

Kubań

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kubań
Ilustracja
Mapa dorzecza
Kontynent

Europa

Państwo

 Rosja

Rzeka
Długość 906 km
Powierzchnia zlewni

61000 km²

Średni przepływ

413 m³/s

Źródło
Miejsce Elbrus
Współrzędne

43°27′40,0″N 42°05′46,0″E/43,461100 42,096100

Ujście
Recypient Morze Azowskie
Współrzędne

45°20′21,1″N 37°24′11,2″E/45,339200 37,403100

Położenie na mapie europejskiej części Rosji
Mapa konturowa europejskiej części Rosji, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „ujście”
Rzeka w Ust'-Łabińsku

Kubań (ros. Кубань) – rzeka w Rosji, w zachodniej części Kaukazu Północnego, na terenach Karaczajo-Czerkiesji, Kraju Stawropolskiego, Kraju Krasnodarskiego i Adygei.

Długość – 906 km, powierzchnia zlewni – 61 tys. km²[1], średni roczny przepływ: 413 m³/s. Główne dopływy – Łaba, Urup, Teberda, Bieła (lewostronne).

Rzeka wypływa ze stoków Elbrusu w północnym Kaukazie i uchodzi deltą o powierzchni 4,3 tys. km² do Morza Azowskiego, a tym samym do Morza Czarnego[1]. Płynie przez Nizinę Kubańską szeroką doliną z licznymi rozlewiskami i starorzeczami. Około 115 km przed ujściem od głównego biegu rzeki oddziela się odnoga – Protoka.

Rzeka służy do nawadniania (Zbiornik Krasnodarski). Część wód Kubania została skierowana kanałem do rzeki Jegorłyk, należącej do dorzecza Donu. Jest żeglowna w dolnym biegu od miasta Ładoska. Miasta leżące nad rzeką to: Karaczajewsk, Ust-Dżeguta, Niewinnomyssk, Nowokubańsk, Kropotkin, Ust'-Łabińsk, Sławiańsk nad Kubaniem, Armawir, Krasnodar, Czerkiesk. Głównym portem morskim nad tą rzeką jest leżący w delcie Tiemriuk.

Dawniej nad Kubaniem mieszkali Onogurowie[2].

Mianem Kubania określa się również obszar żyznych ziem objętych dorzeczem tej rzeki.


Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Kuban [online], www.feow.org [dostęp 2023-10-23] (ang.).
  2. D. M. Lang: Bułgarzy. s. 35.