Przejdź do zawartości

Kukrit Pramoj

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kukrit Pramoj
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 kwietnia 1911
Phitsanulok

Data i miejsce śmierci

9 października 1995
Bangkok

premier Tajlandii
Okres

od 14 marca 1975
do 20 kwietnia 1976

Poprzednik

Seni Pramoj

Następca

Seni Pramoj

podpis

Kukrit Pramoj (taj. คึกฤทธิ์ ปราโมช, ur. 20 kwietnia 1911 w Phitsanulok, zm. 9 października 1995 w Bangkoku) – tajski polityk i pisarz, premier Tajlandii (1975–1976).

Był synem księcia, wnukiem króla Ramy II, miał tytuł Mom Rajawong[1]. Studiował nauki polityczne, filozofię i ekonomię w Tajlandii i Anglii, ukończył studia na Uniwersytecie Oksfordzkim. Po powrocie do Tajlandii w 1933 pracował w ministerstwie finansów i w banku centralnym, a poza tym pisał opowiadania i poematy. W 1945 założył Partię Postępu, którą rok później wchłonęła Partia Demokratyczna. Podczas rządów junty wojskowej 1947–1973 zajmował się ochroną i promocją tajskiej kultury, w 1950 założył gazetę „Siam Rath” opozycyjną wobec rządzącego reżimu wojskowego. Po obaleniu reżimu przez powstanie studenckie powrócił do polityki, zajmując w latach 1975-76 stanowisko przewodniczącego Zgromadzenia Narodowego, pomagając stworzyć nową konstytucję, a w 1975 objął urząd premiera. Ustanowił stosunki dyplomatyczne Tajlandii z Chinami. W 1976 jego rząd upadł po wysunięciu niepopularnej propozycji podniesienia cen ryżu[1].

Wystąpił z Marlonem Brando w filmie Spokojny Amerykanin. W Polsce wydano w 1988 roku jego powieść historyczną o XIX i XX wieku Syjamka (Si Phaedin, 1981) w tłumaczeniu z angielskiego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Christopher John Baker, Dzieje Tajlandii, wyd. pierwsze, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2019, ISBN 978-83-06-03573-5, OCLC 1111750838 [dostęp 2021-10-10].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]