Przejdź do zawartości

L’Osservatore Romano

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
L’Osservatore Romano
Częstotliwość

dziennik

Państwo

 Watykan

Pierwszy numer

1 lipca 1861

Redaktor naczelny

Andrea Monda

Średni nakład

poniżej 10 tys. egz.

Strona internetowa

L’Osservatore Romano (wł. Obserwator Rzymski) – gazeta watykańska. Opisuje całą aktywność duszpasterską papieża, wypowiedzi najważniejszych hierarchów Kościoła i dokumenty przygotowywane w Kurii Rzymskiej. Oficjalnym mottem pisma jest UNICUIQUE SUUM – NON PRAEVALEBUNT.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Założycielami gazety byli prawnik Nicola Zanchini i dziennikarz Giuseppe Bastia. Pierwsze wydanie L’Osservatore Romano opublikowano w Rzymie 1 lipca 1861, kilka miesięcy po proklamacji Królestwa Włoch (17 marca 1861). Debiutancki numer liczył cztery strony. Ostatnia z nich od początku przeznaczona była na reklamy. Gazeta ukazywała się pierwotnie dwa razy w tygodniu. W związku z szybko rosnącą popularnością, już od 31 marca 1862 roku ukazuje się codziennie[1].

Wydanie codzienne L’Osservatore Romano ukazuje się popołudniem, z datą dnia następnego.

Obecnie redaktorem naczelnym gazety jest prof. Andrea Monda[2]. Jego poprzednikami byli m.in. w latach 2007–2018 prof. Giovanni Maria Vian, a w latach 1984–2007 Mario Agnes. Do listopada 2020 redakcja znajdowała się przy Via del Pellegrino w Watykanie. Od 12 listopada 2020 mieści się w Rzymie przy Piazza Pia[3].

Wpływ pandemii COVID-19

[edytuj | edytuj kod]

W marcu 2020 r. podjęto decyzję o czasowym zawieszeniu druku dziennika L'Osservatore Romano z powodu trudności, wynikających z epidemii koronawirusa. Watykańska gazeta od 26.03.2020 r. dostępna była tylko w wersji internetowej. Druk miał zostać wznowiony, gdy sytuacja wróci do normy[4]. W tym czasie w Drukarni Watykańskiej pracował tylko jeden technik drukarski i jeden introligator, by wydać jedynie 10 egzemplarzy każdego numeru L’Osservatore Romano w formie tradycyjnej, papierowej, które były rozprowadzone wśród kierownictwa Kurii Rzymskiej (otrzymywał je m.in. papież Franciszek oraz papież-senior Benedykt XVI)[5][6]. Założone w 1861 roku L’Osservatore Romano w swojej historii nie ukazało się tylko dwukrotnie: we wrześniu 1870 nie wydawano gazety przez tydzień podczas ofensywy włoskiej w Państwie Kościelnym. Drugi przypadek miał miejsce w 1919, kiedy przez cały miesiąc strajkowali drukarze, a dziennik nie był jeszcze drukowany na terenie Watykanu. Poza tymi dwoma wyjątkami L’Osservatore Romano ukazywał się nieprzerwanie nawet w czasie dwóch wojen światowych[6]. Watykański dziennik "L'Osservatore Romano" począwszy od niedzieli 4 października 2020, znów zaczął ukazywać się w wersji papierowej. Przez pół roku z powodu pandemii koronawirusa gazeta wydawana była tylko w formie elektronicznej. Powrót papierowego "L'Osservatore Romano" zbiegł się w czasie z publikacją encykliki „Fratelli tutti” papieża Franciszka o braterstwie i przyjaźni społecznej[7].

Od 17 maja 2020 watykański dziennik L’Osservatore Romano można czytać również poprzez bezpłatną aplikację. Pobrać ją można w internetowych sklepach Google’a i Apple’a[8].

Wersje językowe

[edytuj | edytuj kod]

Pismo wydawane jest w kilku językach:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Małgorzata Dwornik, L'Osservatore Romano. 157 lat historii dziennika Watykanu, „Reporterzy.info”, 24 września 2018.
  2. Papież mianował nowe kierownictwo watykańskich mediów. Są nimi świeccy: Andrea Tornielli i Andrea Monda www.deon.pl, 18 grudnia 2018 [dostęp 2018-12-19]
  3. „L’Osservatore Romano” wyprowadza się z Watykanu. deon.pl, 2020-11-12. [dostęp 2020-11-12].
  4. Media: Watykan postanowił zawiesić druk dziennika "L'Osservatore Romano" [online], fakty.interia.pl [dostęp 2020-03-23] (pol.).
  5. Watykan zawiesza wydanie drukowane „L’Osservatore Romano” [online], Katolicka Agencja Informacyjna, 24 marca 2020 [dostęp 2020-07-14] (pol.).
  6. a b Duże zainteresowanie elektroniczną wersją „L’Osservatore Romano” [online], Katolicka Agencja Informacyjna, 21 kwietnia 2020 [dostęp 2020-07-14] (pol.).
  7. Watykan: Dziennik „L’Osservatore Romano” wraca w wersji papierowej [online], Dziennik.pl, 29 września 2020 [dostęp 2020-11-05] (pol.).
  8. Od dziś „L’Osservatore Romano” dostępne także poprzez bezpłatną aplikację [online], Katolicka Agencja Informacyjna, 17 maja 2020 [dostęp 2020-07-14] (pol.).
  9. L’Osservatore Romano to be published in India. catholicnewsagency.com, 2007-04-02. [dostęp 2014-05-12]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]