Przejdź do zawartości

Liv Grete Poirée

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Liv Grete Poirée
Ilustracja
Liv Grete Poirée (Antholz 2006)
Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1974
Bergen

Klub

Hålandsdalen IL

Wzrost

167 cm

Debiut w PŚ

6.03.1993, Lillehammer (42. miejsce – sprint)

Pierwsze punkty w PŚ

9.03.1995, Lahti
(6. miejsce – b.indywidualny)

Pierwsze podium w PŚ

15.01.1998, Anterselva
(2. miejsce – b.indywidualny)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
srebro Salt Lake City 2002 b.indywidualny
srebro Salt Lake City 2002 sztafeta
brąz Nagano 1998 sztafeta
Mistrzostwa świata
złoto Oslo 2000 sprint
złoto Oslo 2000 b.masowy
złoto Pokljuka 2001 b.pościgowy
złoto Oberhof 2004 sprint
złoto Oberhof 2004 b.pościgowy
złoto Oberhof 2004 b.masowy
złoto Oberhof 2004 sztafeta
srebro Osrblie 1997 sztafeta
srebro Pokljuka 2001 b.indywidualny
brąz Pokljuka 2001 sprint
brąz Pokljuka 2001 b.masowy
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Osrblie 1994 sztafeta
Puchar Świata
Kryształowa kula
2003/2004
2. miejsce
2000/2001
2. miejsce
2001/2002
Puchar Świata (Sprint)
Mała kryształowa kula
2003/2004
2. miejsce
2000/2001
2. miejsce
2001/2002
3. miejsce
1997/1998
3. miejsce
1998/1999
Puchar Świata (Bieg pościgowy)
Mała kryształowa kula
2003/2004
2. miejsce
2000/2001
2. miejsce
2001/2002
Puchar Świata (Bieg masowy)
Mała kryształowa kula
2003/2004
2. miejsce
2000/2001
Puchar Świata (Bieg indywidualny)
2. miejsce
2001/2002
3. miejsce
2000/2001

Liv Grete Poirée z d. Skjelbreid (ur. 7 lipca 1974 w Bergen) – norweska biathlonistka, trzykrotna medalistka olimpijska i wielokrotna medalistka mistrzostw świata. Była żona francuskiego biathlonisty, Raphaëla Poirée.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze osiągnęła w 1994 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Osrblie. Wraz z koleżankami z reprezentacji zdobyła tam brązowy medal w sztafecie.

W Pucharze Świata zadebiutowała 6 marca 1993 roku w Lillehammer, zajmując 42. miejsce w sprincie. Pierwsze punkty wywalczyła nieco ponad dwa lata później, 9 marca 1995 roku w Lahti, kiedy była szósta w biegu indywidualnym. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 15 stycznia 1998 roku w Anterselvie, kończąc rywalizację w tej konkurencji na drugiej pozycji. Rozdzieliła tam Rosjankę Olgę Romaśko i Magdalenę Forsberg ze Szwecji. W kolejnych startach jeszcze 45 razy stawała na podium, odnosząc przy tym 22 zwycięstwa: 10 w sprincie, 8 w biegu pościgowym, 3 w biegu masowym i 1 w biegu indywidualnym.

Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2003/2004, kiedy zwyciężyła w klasyfikacji generalnej, wyprzedzając Rosjankę Olgę Pylową i Francuzkę Sandrine Bailly. Jednocześnie wygrała klasyfikacje sprintu, biegu pościgowego i biegu masowego. Była też druga w sezonach 2000/2001 i 2001/2002, ustępując tylko Forsberg. Nie występowała w sezonie 2002/2003 z powodu ciąży. Sezon 2005/2006 zakończyła na dwunastym miejscu, z kolejnego roku startów wycofała się, gdyż spodziewała się drugiego dziecka.

Podczas mistrzostw świata w Osrblie w 1997 roku razem z Gunn Margit Andreassen, Annette Sikveland i Ann-Elen Skjelbreid zdobyła złoty medal w biegu drużynowym. Parę dni później Norweżki zdobyły też srebrny medal w sztafecie. Srebrny medal zdobyła także w biegu drużynowym na mistrzostwach świata w Hochfilzen w 1998 roku. Pierwszy medal indywidualny zdobyła na mistrzostwach świata w Oslo/Lahti w 2000 roku, gdzie zwyciężyła w sprincie. Tydzień później zwyciężyła także w biegu masowym, wyprzedzając Rosjankę Galinę Kuklewą i Corinne Niogret z Francji. Została jednocześnie pierwszą norweską mistrzynią świata w tej konkurencji.

Z mistrzostw świata w Pokljuce w 2001 roku wróciła z czterema medalami. Najpierw była trzecia w sprincie, za Niemkami: Kati Wilhelm i Uschi Disl. W biegu pościgowym była już najlepsza, po raz kolejny zostając pierwszą norweską mistrzynią świata w danej konkurencji. W rozgrywanym dwa dni później biegu indywidualnym zajęła drugie miejsce, plasując się między Magdaleną Forsberg i Ołeną Zubryłową z Ukrainy. Zdobyła tam też brązowy medal w biegu masowym, za Forsberg i Niemką Martiną Glagow. Kolejne cztery medale zdobyła na mistrzostwach świata w Oberhofie w 2004 roku. Zwyciężyła tam w sprincie, biegu pościgowym, biegu masowym oraz sztafecie. W biegu indywidualnym zajęła ósme miejsce.

W 1998 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Nagano. Zdobyła tam brązowy medal w sztafecie, w sprincie zajęła 15. miejsce, a w biegu indywidualnym 25. miejsce. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Salt Lake City wywalczyła srebrny medal w biegu indywidualnym, rozdzielając Niemkę Andreę Henkel i Magdalenę Forsberg. Srebro wywalczyła także w sztafecie, w której startowały też Ann-Elen Skjelbreid, Linda Tjørhom i Gunn Margit Andreassen. Zajęła tam ponadto czwarte miejsce w sprincie i biegu pościgowym, przegrywając walkę o podium odpowiednio z Forsberg i Iriną Nikułcziną z Bułgarii. Na tej imprezie była chorążym reprezentacji Norwegii[1]. Brała również udział w igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku, gdzie była między innymi piąta w sztafecie i szósta w biegu pościgowym.

Trenerem Liv Grete był do 2003 roku Rolf Sæterdal, kiedy nagle zmarł. Do 2006 roku trenował ją Odd Lirhus[2]. Po zakończeniu sezonu 2005/2006 postanowiła zakończyć karierę. Zajęła się między innymi komentowaniem zawodów dla stacji Norsk Rikskringkasting (NRK)[3].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Liv Grete została żoną Raphaela Poiree 27 maja 2000 roku, ślub wzięli w Norwegii[4]. Po raz pierwszy spotkali się podczas Mistrzostw Świata Juniorów w Biathlonie 1992 roku w Canmore.

27 stycznia 2003 roku urodziła im się pierwsza córka, Emma. Początkowo córka podróżowała z rodzicami na zawody biathlonowe, gdzie opiekowała się nią niania (starsza siostra Liv – Ann Elen), jednak dziewczynka często chorowała i rodzice zdecydowali, że będzie podróżować rzadziej, a opiekować się nią będą dziadkowie. 10 stycznia 2007 roku Liv Grete urodziła drugą córeczkę, Anne, a w październiku 2008 trzecią – Lenę. Rozstała się z mężem w lipcu 2013 roku[5].

Większość czasu spędzali w Norwegii, w domu położonym w Eikelandsosen, niedaleko miejsca, w którym wychowała się Liv Grete. Posiadali również apartament we Francji, w miejscowości Villard-de-Lans.

Liv Grete ma dwie siostry: Ann-Elen, która również zajmowała się biathlonem i Lindę Kristin. Szwagrem Liv jest norweski biathlonista, Egil Gjelland, a kuzynką Liv-Kjersti Bergman.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1998 Nagano 15. 23. nd. nd. 3. nd.
2002 Salt Lake City 2. 4. 4. nd. 2. nd.
2006 Turyn 9. 12. 6. 18. 5. nd.
Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1996 Ruhpolding 42. 7. nd. nd. 4. nd.
1997 Osrblie 39. 39. 42. nd. 2. nd.
1998 Pokljuka nd. nd. 10. nd. nd. nd.
1999 Kontiolahti/Oslo 28. 11. 10. 14. 4. nd.
2000 Oslo/Lahti 32. 1. 7. 1. 5. nd.
2001 Pokljuka 2. 3. 1. 3. 4. nd.
2002 Oslo nd. nd. nd. 15. nd. nd.
2004 Oberhof 8. 1. 1. 1. 1. nd.
2005 Hochfilzen 37. DNS nd.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
1992/1993 -
1994/1995 29.
1995/1996 30.
1996/1997 22.
1997/1998 11.
1998/1999 5.
1999/2000 21.
2000/2001 2.
2001/2002 2.
2002/2003 nie startowała
2003/2004 1.
2004/2005 22.
2005/2006 12.

Miejsca na podium chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 15 stycznia 1998 Włochy Anterselva Bieg indywidualny na 15 km 2. 1+1+1+0 45:52,3 +1:16,9 Olga Romaśko
2. 14 marca 1998 Austria Hochfilzen Sprint na 7,5 km 3. 2+0 28:00,6 +46,4 Uschi Disl
3. 19 grudnia 1998 Słowacja Osrblie Sprint na 7,5 km 3. 0+1 20:33,2 +27,0 Simone Greiner-Petter-Memm
4. 5 stycznia 1999 Niemcy Oberhof Sprint na 7,5 km 1. 1+1 24:23,8
5. 5 stycznia 1999 Niemcy Oberhof Bieg pościgowy na 10 km 1. 0+1+2+1 34:20,4
6. 5 marca 1999 Kanada Valcartier Sprint na 7,5 km 1. 0+1 25:11,1
7. 19 lutego 2000 Norwegia Oslo Sprint na 7,5 km 1. 0+0 20:51,9
8. 26 lutego 2000 Norwegia Oslo Bieg masowy na 12,5 km 1. 0+1+1+0 38:51,7
9. 16 grudnia 2000 Włochy Anterselva Sprint na 7,5 km 2. 0+1 23:51,9 +6,1 Magdalena Forsberg
10. 7 stycznia 2001 Niemcy Oberhof Bieg masowy na 12,5 km 3. 0+1+2+3 41:35,8 +1:23,0 Magdalena Forsberg
11. 13 stycznia 2001 Niemcy Ruhpolding Sprint na 7,5 km 2. 1+0 22:10,7 +16,2 Magdalena Forsberg
12. 14 stycznia 2001 Niemcy Ruhpolding Bieg pościgowy na 10 km 2. 1+0+1+1 31:17,3 +34,9 Magdalena Forsberg
13. 3 lutego 2001 Słowenia Pokljuka Sprint na 7,5 km 3. 1+1 21:56,2 +41,4 Kati Wilhelm
14. 4 lutego 2001 Słowenia Pokljuka Bieg pościgowy na 10 km 1. 1+1+2+1 32:13,5
15. 6 lutego 2001 Słowenia Pokljuka Bieg indywidualny na 15 km 2. 0+1+0+2 45:13,0 +37,3 Magdalena Forsberg
16. 9 lutego 2001 Słowenia Pokljuka Bieg masowy na 12,5 km 3. 0+2+2+0 38:38,6 +1:05,8 Magdalena Forsberg
17. 2 marca 2001 Stany Zjednoczone Soldier Hollow Sprint na 7,5 km 2. 1+1 21:28,3 +7,4 Uschi Disl
18. 3 marca 2001 Stany Zjednoczone Soldier Hollow Bieg pościgowy na 10 km 2. 2+1+1+2 31:30,8 +24,4 Magdalena Forsberg
19. 16 marca 2001 Norwegia Oslo Sprint na 7,5 km 1. 0+0 23:29,5
20. 17 marca 2001 Norwegia Oslo Bieg pościgowy na 10 km 2. 1+1+2+2 31:57,2 +29,6 Magdalena Forsberg
21. 10 stycznia 2002 Niemcy Oberhof Sprint na 7,5 km 1. 0+0 22:13,5
22. 11 stycznia 2002 Niemcy Oberhof Bieg pościgowy na 10 km 3. 1+1+1+1 32:30,1 +23,2 Magdalena Forsberg
23. 13 stycznia 2002 Niemcy Oberhof Bieg masowy na 12,5 km 2. 0+0+1+0 40:26,1 +10,8 Ołena Zubryłowa
24. 19 stycznia 2002 Niemcy Ruhpolding Sprint na 7,5 km 1. 0+0 22:52,5
25. 20 stycznia 2002 Niemcy Ruhpolding Bieg pościgowy na 10 km 1. 0+0+1+3 32:26,9
26. 23 stycznia 2002 Włochy Anterselva Bieg indywidualny na 15 km 1. 1+0+0+0 48:23,5
27. 27 stycznia 2002 Włochy Anterselva Bieg masowy na 12,5 km 1. 1+0+1+2 35:08,7
28. 11 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Bieg indywidualny na 15 km 2. 0+1+0+0 47:29,1 +7,9 Andrea Henkel
29. 9 marca 2002 Szwecja Östersund Sprint na 7,5 km 1. 0+1 23:24,0
30. 4 grudnia 2003 Finlandia Kontiolahti Sprint na 7,5 km 2. 1+1 25:25,9 +9,8 Sandrine Bailly
31. 7 grudnia 2003 Finlandia Kontiolahti Bieg pościgowy na 10 km 1. 0+1+0+2 33:57,4
32. 11 grudnia 2003 Austria Hochfilzen Sprint na 7,5 km 3. 1+1 23:12,6 +26,5 Ołena Zubryłowa
33. 18 grudnia 2003 Słowacja Osrblie Bieg indywidualny na 15 km 2. 0+1+0+1 43:07,0 +9,3 Martina Beck
34. 7 stycznia 2004 Słowenia Pokljuka Sprint na 7,5 km 1. 0+1 22:32,6
35. 11 stycznia 2004 Słowenia Pokljuka Bieg masowy na 12,5 km 3. 2+0+0+1 39:02,8 +16,7 Anna Bogalij-Titowiec
36. 16 stycznia 2004 Niemcy Ruhpolding Sprint na 7,5 km 1. 0+0 24:57,2
37. 18 stycznia 2004 Niemcy Ruhpolding Bieg pościgowy na 10 km 1. 0+0+0+1 33:18,7
38. 7 stycznia 2004 Niemcy Oberhof Sprint na 7,5 km 1. 1+0 25:51,0
39. 8 stycznia 2004 Niemcy Oberhof Bieg pościgowy na 10 km 1. 0+0+1+3 37:39,3
40. 14 stycznia 2004 Niemcy Oberhof Sprint na 7,5 km 1. 0+0+2+0 39:46,1
41. 3 marca 2004 Stany Zjednoczone Fort Kent Sprint na 7,5 km 2. 0+0 21:27,2 +21,8 Uschi Disl
42. 5 marca 2004 Stany Zjednoczone Fort Kent Bieg pościgowy na 10 km 2. 0+2+1+2 29:18,6 +23,9 Uschi Disl
43. 6 marca 2004 Stany Zjednoczone Fort Kent Bieg masowy na 12,5 km 3. 2+0+1+2 37:14,6 +42,9 Olga Pylowa
44. 13 marca 2004 Norwegia Oslo Bieg pościgowy na 10 km 3. 1+1+2+1 35:48,2 +45,4 Olga Pylowa
45. 19 grudnia 2004 Szwecja Östersund Bieg masowy na 12,5 km 1. 2+0+0+0 38:49,0
46. 15 stycznia 2006 Niemcy Ruhpolding Bieg pościgowy na 10 km 1. 1+1+0+0 34:41,8

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]