Przejdź do zawartości

Liwa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Liwa
Ilustracja
Zalew na Liwie w Młynisku
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka
Długość 111,4 km
Powierzchnia zlewni

990,8 km²

Średni przepływ

5 m³/s przy ujściu

Źródło
Miejsce Jezioro Piotrkowskie
Wysokość

102 m n.p.m.

Ujście
Recypient Nogat
Miejsce

Biała Góra

Współrzędne

53°54′50″N 18°53′04″E/53,913889 18,884444

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”

Liwarzeka II rzędu w północnej Polsce, prawy dopływ Nogatu. Największy dopływ Liwy to Kanał Palemona. W górnym biegu rzeki występują liczne elektrownie wodne.

Przebieg

[edytuj | edytuj kod]

Długość Liwy wynosi 111,4 km i przepływa przez województwa warmińsko-mazurskie oraz pomorskie. Wypływa na wysokości 102 m n.p.m. z jeziora Piotrkowskiego na Pojezierzu Iławskim, następnie w kierunku północnym, krętym korytem przepływa przez jezioro Januszewskie. W okolicach wsi Fabianki zmienia kierunek na zachodni wpływając do jeziora Gaudy (Rezerwat przyrody Jezioro Gaudy), za Kamieńcem płynie na południowy zachód. Opływając zakolem Prabuty od północy przepływa przez jeziora Dzierzgoń i jezioro Liwieniec. Dalej płynie na zachód i opływa łukiem od południa miasto Kwidzyn, a następnie przepływa przez Kwidzyńską Dolinę Wisły płynąc równolegle do Wisły. Uchodzi do Nogatu poniżej śluzy w Białej Górze w powiecie sztumskim[1][2].

Zlewnia Liwy zajmuje 990,8 km² i stanowi obszar o zróżnicowanej rzeźbie z dominacją falistej. Zbudowana jest głównie z piasków sandrowych i glin zwałowych. Na utworach gliniastych wytworzyły się gleby brunatne wyługowane, a na piaszczystych gleby bielicowe i pseudobielice. W nieckach i zagłębieniach wytworzyły się torfowiska. Zlewnia Liwy w obrębie województwa warmińsko-mazurskiego charakteryzuje się dużą lesistością i jeziornością[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Liwę nazywano dawniej Starym Nogatem, ponieważ tworzyła z Nogatem jeden ciek wodny. W okolicy Białej Góry Krzyżacy usypali na przełomie wysoki i wąski wał oddzielający Liwę od Wisły, przekopali go na przełomie XIII i XIV w. kierując część wód wiślanych do Nogatu polepszając walory żeglowne rzeki przepływającej przez stanowiący ich siedzibę Malbork[3].

Miejscowości nad Liwą

[edytuj | edytuj kod]

Ochrona przyrody

[edytuj | edytuj kod]

Razem z nurtem Liwia przepływa przez następujące powierzchniowe formy ochrony[2]:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Program Ochrony Środowiska Gminy Iława na lata 2011–2014 z perspektywą na lata 2015– 2018. bip.warmia.mazury.pl, 29 grudnia 2011. s. 126. [dostęp 2013-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-02)].
  2. a b Geoserwis GDOŚ. [dostęp 2013-11-30].
  3. Piotr Skurzyński „Warmia, Mazury, Suwalszczyzna” Wyd. Sport i Turystyka – Muza S.A. Warszawa 2004 s. 51-52 ISBN 83-7200-631-8

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]