Przejdź do zawartości

Louis Vangeke

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Louis Vangeke
Biskup
Data i miejsce urodzenia

25 czerwca 1904
Beipa

Data i miejsce śmierci

15 grudnia 1982
Beipa

Biskup pomocniczy Port Moresby
Okres sprawowania

1970–1976

Biskup Bereiny
Okres sprawowania

1976–1979

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Misjonarze Najświętszego Serca Jezusowego

Śluby zakonne

1941

Prezbiterat

14 czerwca 1937

Nominacja biskupia

21 września 1970

Sakra biskupia

3 grudnia 1970

Odznaczenia
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

3 grudnia 1970

Miejscowość

Sydney

Konsekrator

Paweł VI

Współkonsekratorzy

Virgil Patrick Copas MSC, Eugène Klein MSC

Sir Louis Vangeke MSC (ur. 25 czerwca 1904 w Beipie, zm. 15 grudnia 1982 w Beipie) – papuaski duchowny rzymskokatolicki, misjonarz Najświętszego Serca Jezusowego, biskup pomocniczy Port Moresby, biskup Bereiny, pierwszy papuański kapłan i biskup katolicki.

Biografia

[edytuj | edytuj kod]

Młodość i prezbiteriat

[edytuj | edytuj kod]

Louis Vangeke urodził się 25 czerwca 1904 w Beipie w Nowej Gwinei Brytyjskiej. Jego ojciec był czarownikiem, matka zmarła podczas porodu. Istnieją trzy historie o jego przetrwaniu, m.in. że jego ojciec uważając, że jest zbyt słaby, aby przeżyć, przekazał go katolickim zakonnicom na Wyspie Yule. Na Yule Louis uczęszczał do szkoły podstawowej św. Patryka, a w wieku 14 lat wrócił do Beipa, aby uczyć się języka Mekeo.

W 1922 został bratem zakonnym. Ze względu na wzorowe zachowanie i umiejętność radzenia sobie z celibatem, został w 1925 zaproszony do podjęcia studiów kapłańskich. Naukę odbył na Madagaskarze. 14 czerwca 1937 w Tananarywie otrzymał święcenia prezbiteriatu. W sierpniu wrócił do Port Moresby. Mówił po francusku, angielsku i łacinie, a także w kilku językach ojczystych. Porucznik-gubernator Papui sir Hubert Murray nazwał wtedy ks. Vangeke całkiem reprezentacyjną młodzieżą. W 1941 wstąpił do misjonarzy Najświętszego Serca Jezusowego[1].

Był oddany swoim wiernym, tolerancyjny wobec tradycyjnych obyczajów i pobłażliwy w stosunku do przywódców kultów pogańskich. W 1951 odwiedził Europę. W 1969 wziął udział w kapitule generalnej misjonarzy Najświętszego Serca Jezusowego w Rzymie[1].

Episkopat

[edytuj | edytuj kod]

21 września 1970 papież Paweł VI mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji Port Moresby oraz biskupem tytularnym Culusi. 3 grudnia 1970 w Sydney[1] przyjął sakrę biskupią z rąk Pawła VI. Współkonsekratorami byli arcybiskup Port Moresby Virgil Patrick Copas MSC oraz biskup Bereiny Eugène Klein MSC.

W Beipie podczas synkretycznej ceremonii, w której uczestniczyło tysiące ludzi, został ogłoszony wodzem. 1 marca 1976 papież mianował go biskupem Bereiny. W tym samym roku pięciu ministrów zaproponowało mianowanie go gubernatorem generalnym Papui-Nowej Gwinei, jednak bp Vangeke odmówił[1].

Ze względu na przekroczenie wieku emerytalnego złożył dymisję i 30 października 1979 przeszedł na emeryturę. Zmarł 15 grudnia 1982 w rodzinnej Beipie i tam został pochowany[1].

Dwukrotnie odznaczony przez Elżbietę II Orderem Imperium Brytyjskiego. W 1974 został oficerem orderu, a w 1980 Rycerzem Komandorem orderu. W 1976 został doktorem honoris causa Uniwersytetu Papui Nowej Gwinei[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]