Przejdź do zawartości

Lux Occulta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lux Occulta
Rok założenia

1994

Pochodzenie

Dukla, Polska

Gatunek

black metal[1][2], metal awangardowy[1], muzyka awangardowa

Aktywność

1994-2002, od 2011

Wydawnictwo

Pagan Records, Metal Mind Productions, Maquiavel Music Entertainment, Trzecie Ucho

Powiązania

Decapitated, Atrophia Red Sun, Neolith, Vader

Strona internetowa

Lux Occulta (pol. ukryte światło)[3] – polska grupa muzyczna wykonująca początkowo black metal, w późniejszym okresie działalności zespół zwrócił się w stronę metalu awangardowego[1]. Zespół powstał w 1994 roku w podkarpackiej miejscowości Dukla[1]. Do 2001 roku zespół wydał dobrze przyjęte przez krytyków cztery albumy studyjne. W 2002 roku grupa zawiesiła działalność w związku z problemami wydawniczymi oraz znikomą promocją wydanego nakładem Maquiavel Music Entertainment rok wcześniej albumu The Mother and the Enemy[4]. W 2011 roku formacja wznowiła działalność.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Grupa powstała pod koniec 1994 roku w Dukli z inicjatywy gitarzystów Petera i G.amesa[5]. Skład uzupełnili: wokalista Jaro.Slav, perkusista Aemil oraz basista Jackie[5]. Jako ostatni dołączył klawiszowiec U.reck, który przed występami w Lux Occulta grał na akordeonie[5]. Pierwsze próby zespołu odbywały się w kinie „Promień” w Dukli[5]. Tam też na dwuśladowym magnetofonie zostały zarejestrowane pierwsze kompozycje[5]. W lipcu 1995 roku w Manek Studio w Sanoku formacja nagrała pierwsze demo[5]. Okładkę kasety ozdobiło zdjęcie przedstawiające zanurzonego w wodzie gitarzystę G.amesa[5]. Wydawnictwo zatytułowane The Forgotten Arts ukazało się w 1995 roku nakładem wytwórni Pagan Records[5][6]. Pod koniec roku odbył się debiut sceniczny Lux Occulta, który miał miejsce w Krośnie na Przeglądzie Amatorskich Zespołów Muzycznych. Formacja zajęła 3. miejsce wzbudzając zainteresowanie lokalnej publiczności[5].

Na przełomie marca i kwietnia 1996 roku w Manek Studio zespół nagrał swój pierwszy studyjny album pt. Forever Alone. Immortal. Okładkę albumu ozdobiło retuszowane zdjęcie aloesu[5]. Wydawnictwo mimo błędów realizatorskich, pozwoliło zaistnieć grupie na polskim rynku muzycznym[6]. W czerwcu grupę opuścił perkusista Aemil, którego zastąpił Kriss, muzyk o większych umiejętnościach, co pozwoliło na rozwinięcie formuły muzycznej[5][6]. Nowy perkusista zadebiutował jesienią tego samego roku podczas sesji nagraniowej w Manek Studio[5]. Zespół zarejestrował interpretacje utworu „Czas zemsty” z repertuaru katowickiej grupy thrashmetalowej Kat, który ukazał się na kompilacji Czarne zastępy – W hołdzie Kat dwa lata później[5]. W grudniu muzycy wrócili do studia, gdzie zostały nagrana utwory z przeznaczeniem na minialbum[5]. Ostatecznie z powodu kłopotów z wytwórnią wydawnictwo nie ukazało się[5]. Jeszcze w 1996 roku grupa wystąpiła na koncercie z okazji pięciolecia działalności Neolith[5]. W międzyczasie muzycy zmienili salę prób, która znajdowała się w Ratuszu Miejskim w Dukli[5].

Na początku 1997 roku grupa odbyła krótką trasę koncertową w Niemczech[5]. Muzycy poprzedzali występy Fosth i Shadows Toward My Sky[5]. W lipcu Lux Occulta udała się do Olsztyna, gdzie w tamtejszym Selani Studio rozpoczęli nagrania drugiego albumu studyjnego[5]. Kompozycje inspirowane twórczością takich grup jak Cradle of Filth czy Emperor zostały zarejestrowane we współpracy z producentem muzycznym Andrzejem Bombą[5][6]. Wydawnictwo zatytułowane Dionysos ukazało się w grudniu tego samego roku, ponownie nakładem Pagan Records[5]. W styczniu 1998 roku zespół opuścili gitarzysta G’ames oraz basista Jackie, któremu studia uniemożliwiały dalsze występy[5][6]. Ich miejsce zajęli nastoletni instrumentaliści, gitarzysta Vogg oraz basista Martin, obaj występujący w krośnieńskiej grupie Decapitated[5]. W marcu w odnowionym składzie zespół odbył trasę wraz z Damnation i Sacriversum[5]. Następnie na przełomie maja i czerwca Lux Occulta dała szereg koncertów wraz Christ Agony i Hate[5]. Formacja wystąpiła także na festiwalach: Festering Blood na Słowacji oraz Novum Vox Mortis w Warszawie[5]. W grudniu 1998 roku ukazał się minialbum Maior Arcana (The Words That Turn Flesh Into Light), na który trafiły nagrania z grudnia 1996 roku[5].

W grudniu ponownie w olsztyńskim Selani Studio grupa rozpoczęła prace nad kolejnym albumem[5]. Płyta zrealizowana z Andrzejem Bombą otrzymała tytuł My Guardian Anger, a jego premiera odbyła sierpniu 1999 roku[5]. W trakcie sesji powstał pierwszy teledysk Lux Occulta do utworu „Kiss My Sword”[5]. Wydawnictwo spotkało się z entuzjastycznym przyjęciem[5]. Pochlebnie o warstwie lirycznej koncepcyjnego albumu wyraził się m.in. Adrian Wasilewski, ówczesny autor tekstów dla formacji Vader[5]. Pierwszym etapem promocji nowej płyty były występy w ramach objazdowego Thrash'em All Festival[5]. Przed rozpoczęciem trasy Kriss uległ wypadkowi, który uniemożliwił mu grę[5]. Zastąpił go ówczesny muzyk Devilyn - Kuba[5]. W międzyczasie kontuzjom ulegli również Jaro.Slav i U.reck, co opóźniło powrót formacji na scenę[5]. Pierwsze występy odbyły się dopiero w marcu 2000 roku w ramach małej trasy wraz ze szwedzką formacją Gardenian[5]. W maju Lux Occulta wystąpiła jako niespodzianka na festiwalu Metalmania w katowickim Spodku, wywołując radość kilku tysięcy fanów[5].

W czerwcu grupa podpisała kontrakt z portugalską wytwórnią Maquiavel Music Entertainment[5]. Natomiast w lipcu zespół wystąpił podczas Silesia Festival w Czechach razem z Haemorrhage, Altar, Dark Funeral i Behemoth oraz na festiwalu Castle Party w Bolkowie wraz z zespołami Moonlight, Desdemona, Closterkeller oraz Artrosis[5]. W sierpniu 2001 roku muzycy weszli do częstochowskiego studia 333 gdzie rozpoczęli nagrania czwartego albumu studyjnego[5]. Sesja odbyła się we współpracy z producentem muzycznym Bartkiem Kuźniakiem[5]. W trakcie prac zespół opuścił Kriss, który po nagraniu kilku utworów został zastąpiony przez muzyka sesyjnego - Gerarda Niemczyka[5]. Realizacja utworów została zakończona we wrześniu. Album zatytułowany The Mother and the Enemy został wydany 19 listopada[7]. W międzyczasie grupa kolejny raz wystąpiła na Thrash'em All Festival m.in. z grupami Krisiun i Vader[5]. W trakcie tasy z zespołu odszedł gitarzysta Peter. Lux Occulta dokończyła tournée z jednym gitarzystą[5]. Przyczyną odejścia drugiego z założycieli były m.in. problemy osobiste[5]. Nowym gitarzystą został Kastor z krakowskiej formacji Atrophia Red Sun. Jednakże dalsze problemy personalne oraz znikoma promocja wydanego nakładem Maquiavel Music Enterteiment albumu przyczyniły się do rozwiązania zespołu w 2002 roku[4][5]. W 2011 roku formacja wznowiła działalność. Z kolei w 2012 roku muzycy rozpoczęli nagrania piątego albumu studyjnego[8].

W marcu 2014 roku ukazała się piąta płyta zespołu - Kołysanki, wydana przez oficynę Trzecie Ucho po trzynastoletniej przerwie wydawniczej. Album stylistycznie nawiązuje do eksperymentalnych utworów, zawartych na The Mother and the Enemy, a brzmienie wzbogacono m.in. o akordeon, kontrabas i trąbkę.

Skład

[edytuj | edytuj kod]

Muzycy koncertowi

[edytuj | edytuj kod]
  • Kuba (nazwisko nieznane) - perkusja (1999)

Skład na osi czasu

[edytuj | edytuj kod]


Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Albumy

[edytuj | edytuj kod]

Kompilacje

[edytuj | edytuj kod]

Kompilacje różnych wykonawców

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i wyróżniania

[edytuj | edytuj kod]
Rok Kategoria Nagroda Nota
2002 Zespół roku Plebiscyt Metal Hammer, 2001 3 miejsce[9]
Album roku (The Mother and the Enemy) 3 miejsce[9]
Osobowość roku (Jarosław „Jaro.Slav” Szubrycht) 4 miejsce[9]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Encyclopaedia Metallum - Lux Occulta. metal-archives.com. [dostęp 2012-01-19]. (ang.).
  2. Lux Occulta. www.rockdetector.com. [dostęp 2014-04-08]. (ang.).
  3. Wywiad z Jarosławem Szubrychtem. „Metal Side”. 4/1996, s. 44. Adam Śliwakowski. Metal Side. ISSN 1234-9275. (pol.). 
  4. a b Lux Occulta Biography. myspace.com. [dostęp 2012-01-19]. (ang.).
  5. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av Biografia Lux Occulta. www.atmospheric.pl. [dostęp 2010-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-24)]. (pol.).
  6. a b c d e Arkadiusz Lerch. Lux Occulta - Zaskoczenie.... „Metal Hammer”. 9/2001, s. 22-24. Tomasz Dziubiński. Metal Mind Sp z o.o.. ISSN 1231-9759. (pol.). 
  7. Encyclopaedia Metallum - Lux Occulta - The Mother And The Enemy. metal-archives.com. [dostęp 2012-01-19]. (ang.).
  8. Malwina Wapińska: Decapitated: Kołysanki i heavy metal. www.machina.pl. [dostęp 2012-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-28)]. (pol.).
  9. a b c Podsumowanie roku Czytelnicy. „Metal Hammer”. 2/2002, s. 12-13. Tomasz Dziubiński. Metal Mind Sp. z o.o.. ISSN 1231-9759. (pol.). 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]