Przejdź do zawartości

Mark McGwire

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mark McGwire
Ilustracja
#25 San Diego Padresbench coach
pierwszobazowy
Pełne imię i nazwisko

Mark David McGwire

Pseudonim

Big Mac

Data i miejsce urodzenia

1 października 1963
Pomona

Odbijał

prawą

Rzucał

prawą

Debiut

22 sierpnia 1986

Ostatni występ

7 października 2001

Statystyki
Średnia uderzeń

0,263

Home runy

583

Uderzenia

1626

RBI

1414

Kariera klubowa
Lata Kluby
1986–1997 Oakland Athletics
1997–2001 St. Louis Cardinals

Mark David McGwire (ur. 1 października 1963) – amerykański baseballista, który występował na pozycji pierwszobazowego przez 16 sezonów w Major League Baseball.

Kariera zawodnicza

[edytuj | edytuj kod]

McGwire studiował na University of Southern California, gdzie w latach 1982–1984 grał w drużynie uniwersyteckiej USC Trojans[1]. W czerwcu 1984 został wybrany w pierwszej rundzie draftu z numerem dziesiątym przez Oakland Athletics[2]. W tym samym roku na igrzyskach olimpijskich wraz z reprezentacją Stanów Zjednoczonych zdobył srebrny medal[3]. Debiut w MLB zaliczył 22 sierpnia 1986 w meczu przeciwko New York Yankees[4]. W 1987 po raz pierwszy zagrał w All-Star Game, zdobył najwięcej home runów w MLB (49), uzyskał najlepszy wskaźnik slugging percentage (0,618) i został wybrany najlepszym debiutantem w American League[4][5].

W sezonie 1989 zagrał we wszystkich meczach World Series, w których Athletics pokonali San Francisco Giants 4–0; finały te znane są również pod nazwą Earthquake Series, z powodu trzęsienia ziemi o sile 7,1 w skali Richtera, które nastąpiło 17 października przed meczem numer trzy[6]. W 1996 po raz drugi w karierze zwyciężył w klasyfikacji pod względem liczby zdobytych home runów[4]. W lipcu 1997 w ramach wymiany zawodników przeszedł do St. Louis Cardinals[2].

W 1998 wraz z Sammy Sosą, występującym wówczas w Chicago Cubs, podjął próbę pobicia rekordu należącego do Rogera Marisa, który w 1961 zdobył 61 home runów. 8 września 1998 w meczu przeciwko Cubs McGwire zdobył 62. home runa w sezonie; Sosa do tego momentu zdobył ich 58[7][8]. Rok później ponownie zdobył najwięcej home runów i zaliczył najwięcej RBI[4]. W 2001 zakończył zawodniczą karierę[4]. W 2010 przyznał się do zażywania niedozwolonych środków dopingujących w latach dziewięćdziesiątych[9].

Późniejszy okres

[edytuj | edytuj kod]

W latach 2010–2012 był trenerem pałkarzy w St. Louis Cardinals, następnie pełnił tę funkcję w Los Angeles Dodgers[10]. W grudniu 2015 został asystentem menadżera Andy'ego Greena w San Diego Padres[11].

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
12× All-Star 1987, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992
1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000
[4]
Gold Glove Award 1990 [4]
Silver Slugger Award 1992, 1996, 1998 [4]
Zwycięzca w World Series 1989 [6]
AL Rookie of the Year Award 1987 [5]
Lou Gehrig Memorial Award 1999 [12]
Major League Baseball All-Century Team [13]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. McGwire's Mark On The USC Record Books. usctrojans.com. [dostęp 2013-11-30]. (ang.).
  2. a b Mark McGwire Transactions. baseball-reference.com. [dostęp 2013-11-30]. (ang.).
  3. USA Baseball in the Olympic Games. usabaseball.com. [dostęp 2013-11-30]. (ang.).
  4. a b c d e f g h Mark McGwire Statistics. baseball-reference.com. [dostęp 2013-11-30]. (ang.).
  5. a b 1987 AL Rookie of the Year Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2013-11-30]. (ang.).
  6. a b 1989 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2013-11-30]. (ang.).
  7. Mac Passes Maris. mlb.com. [dostęp 2013-11-30]. (ang.).
  8. Mark McGwire hits home run No. 62. espn.com. [dostęp 2013-11-30]. (ang.).
  9. McGwire admits steroid use. sportsillustrated.com. [dostęp 2013-11-30]. (ang.).
  10. McGwire's imprint on both Cardinals and Dodgers. mlb.com. [dostęp 2013-11-30]. (ang.).
  11. Padres' staff highlighted by McGwire. mlb.com. [dostęp 2016-01-23]. (ang.).
  12. Lou Gehrig Memorial Award. baseball-almanac.com. [dostęp 2013-11-30]. (ang.).
  13. The All-Century Team. mlb.com. [dostęp 2013-11-30]. (ang.).