Przejdź do zawartości

Michał Kuczyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Michał Kuczyński herbu Ślepowron (ur. ok. 1715 – zm. 1778) – generał-lejtnant wojsk koronnych[1] od 1773, pułkownik 8. Regimentu Pieszego Buławy Polnej Koronnej, stacjonującego w Kamieńcu Podolskim.

W czerwcu 1763 został komendantem twierdz pogranicznych Rzeczypospolitej: Kamieńca Podolskiego, Okopów Świętej Trójcy i Białej Cerkwi.

Podczas bezkrólewia po śmierci Augusta III Sasa w 1764 roku komendant Kuczyński obronił Kamieniec Podolski przed wojskami rosyjskimi pod dowództwem Michała Daszkowa, które od 28 do 30 lipca bombardowały miasto.

W czasie konfederacji barskiej pozostał wierny Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu; kiedy wpadł na trop spisku żołnierzy, ukarał oficerów więzieniem, a żołnierzy rózgami i kajdanami.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Henryk P. Kosk, Generalicja polska, t. I, Pruszków 1998, s. 268.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]