Przejdź do zawartości

Mieczysław Piszczkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Piszczkowski
Ilustracja
Mieczysław Piszczkowski (ok. 1938)
Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 1901
Mielnica

Data i miejsce śmierci

23 maja 1981
Kraków

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia literatury polskiej
Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Doktorat

1924

Habilitacja

24 czerwca 1933

Profesura

26 marca 1959

Polska Akademia Nauk / Umiejętności
Status PAN

wiceprzewodniczący komisji

Status PAU

członek komisji

Uczelnia

Uniwersytet Lwowski
Uniwersytet Jagielloński

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP)

Mieczysław Maria Władysław Piszczkowski (ur. 8 sierpnia 1901 w Mielnicy, zm. 23 maja 1981 w Krakowie) – polski historyk literatury polskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem Zygmunta Piszczkowskiego dyrektora cukrowni w Chodorowie i Wandy z Piętkowskich. W latach 1919–1924 odbył studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie w zakresie filologii polskiej oraz historii Polski. W 1924 obronił doktorat pod kierunkiem Wilhelma Bruchnalskiego na podstawie rozprawy Kształt i ruch w poezji Jakuba Trembeckiego. Habilitację uzyskał 24 czerwca 1933. Był docentem historii literatury polskiej Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. W roku 1931 został członkiem Komisji Historii Literatury Polskiej PAU w Krakowie, a w 1934 — członkiem przybranym Towarzystwa Naukowego we Lwowie. Przed 1939 był redaktorem „Dziennika Polskiego” i członkiem Zrzeszenia Dziennikarzy Polskich Ziem Południowo-Wschodnich[1].

W 1938 odznaczony został Złotym Krzyżem Zasługi[2]. Od listopada 1939 przebywał w Krakowie, w 1941 przeniósł się do Rzeszowa. Po II wojnie światowej w 1946 został zatrudniony na Uniwersytecie Jagiellońskim. Specjalista w zakresie literatury oświeceniowej. 16 maja 1958 został członkiem Komisji Historycznoliterackiej Oddziału PAN w Krakowie, a w okresie 1963-1966 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego tej Komisji. 26 marca 1959 został profesorem nadzwyczajnym, 1 kwietnia 1969 nadano mu tytuł profesora zwyczjnego. Na emeryturę przeszedł we wrześniu 1971[3]. Należał do Polskiej Korporacji Akademickiej „Leopolia”.

Został pochowany 29 maja 1981 na cmentarzu Rakowickim w Krakowie

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Zagadnienia wiejskie w literaturze polskiego Oświecenia
  • monografia Ignacy Krasicki
  • książeczka o lwowskim poecie Janie Zahradniku

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nowy burmistrz w Kolbuszowej. „Wschód”. Nr 80, s. 7, 10 kwietnia 1938. 
  2. Odznaczenie dziennikarza. „Wschód”. Nr 109, s. 2, 18 grudnia 1938. 
  3. Stanisław Grzeszczuk Mieczysław Piszczkowski (1901-1981)