Przejdź do zawartości

Mistrzostwa świata juniorów w hokeju na lodzie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa świata juniorów w hokeju na lodzie
Mistrzostwa świata U-20 w hokeju na lodzie
Dyscyplina

hokej na lodzie

Organizator rozgrywek

IIHF

Data założenia

1977

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

 ZSRR U-20

Obecny zwycięzca

 Kanada U-20

Najwięcej zwycięstw

 Kanada U-20 (20)

Mistrzostwa świata U-20 w hokeju na lodzie – turniej hokeja na lodzie w kategorii juniorów do lat 20, organizowany przez IIHF na przełomie roku[1] tj. w grudniu i w styczniu, która ma na celu wyłonić najlepszą drużynę świata w kategorii do lat dwudziestu. Inną nazwą tych rozgrywek jest Mistrzostwa świata Juniorów w hokeju na lodzie.

W głównym turnieju rozgrywanym tuż po świętach Bożego Narodzenia uczestniczy dziesięć drużyn podzielonych na dwie pięciodrużynowe grupy z których trzy czołowe awansują do drugiej rundy, a dwie najgorsze walczą o utrzymanie w elicie w czterodrużynowej grupie jak to ma miejsce w Mistrzostwach Świata seniorów.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Turniej po raz pierwszy został rozegrany w 1977 w Czechosłowacji. Mecze rozgrywane były na dwóch lodowiskach. W Zwoleniu i Bańskiej Bystrzycy wystartowało osiem drużyn (w tym Polska). Historycznym pierwszym zwycięzcą została ekipa ZSRR, która zwyciężyła we wszystkich siedmiu spotkaniach. Polacy zdobyli tylko jeden punkt remisując z USA 2:2 i spadli do grupy B mistrzostw.

Dominacja drużyny Związku Radzieckiego trwała aż do rozpadu państwa w 1991 roku. W rozegranych do tego momentu 15 imprezach tylko dwa razy radzieccy hokeiści znaleźli się poza podium, a osiem razy zdobyli złoty medal.

Po zniknięciu Związku Radzieckiego z mapy świata nastąpiła dominacja drugiego potentata hokeja, czyli Kanady. W kolejnych 16 edycjach zawodnicy „klonowego liścia” tylko raz nie stanęli na podium, dzięki czemu stała się najbardziej utytułowaną reprezentacją tego turnieju.

W mistrzostwach świata biorą udział najlepsi zawodnicy danych państw, często mających już za sobą wybór w drafcie NHL. Turniej służy także do wykreowania przyszłych gwiazd hokeja na lodzie, jak np. Wayne Gretzky, Michael Nylander czy Peter Forsberg.

Edycje

[edytuj | edytuj kod]
Rok Miasta gospodarze Złoto Srebro Brąz
1977 Czechy Zwoleń, Bańska Bystrzyca ZSRR Kanada Kanada Czechy Czechosłowacja
1978 Kanada Montreal, Quebec ZSRR Szwecja Szwecja Kanada Kanada
1979 Szwecja Karlstad ZSRR Czechy Czechosłowacja Szwecja Szwecja
1980 Finlandia Helsinki ZSRR Finlandia Finlandia Szwecja Szwecja
1981 Niemcy Füssen Szwecja Szwecja Finlandia Finlandia ZSRR
1982 Stany Zjednoczone Rochester, Duluth, Bloomington
Kanada Winnipeg, Kenora
Kanada Kanada Czechy Czechosłowacja Finlandia Finlandia
1983 Leningrad ZSRR Czechy Czechosłowacja Kanada Kanada
1984 Szwecja Norrköping, Nyköping ZSRR Finlandia Finlandia Czechy Czechosłowacja
1985 Finlandia Helsinki, Turku Kanada Kanada Czechy Czechosłowacja ZSRR
1986 Kanada Hamilton ZSRR Kanada Kanada Stany Zjednoczone USA
1987 Czechy Pieszczany[2] Finlandia Finlandia Czechy Czechosłowacja Szwecja Szwecja
1988 Moskwa Kanada Kanada ZSRR Finlandia Finlandia
1989 Stany Zjednoczone Anchorage ZSRR Szwecja Szwecja Czechy Czechosłowacja
1990 Finlandia Helsinki, Turku Kanada Kanada ZSRR Czechy Czechosłowacja
1991 Kanada Saskatoon, Regina Kanada Kanada ZSRR Czechy Czechosłowacja
1992 Niemcy Füssen, Kaufbeuren WNP Szwecja Szwecja Stany Zjednoczone USA
1993 Szwecja Gävle Kanada Kanada Szwecja Szwecja Czechy Czechosłowacja
1994 Czechy Ostrawa, Frydek-Mistek Kanada Kanada Szwecja Szwecja Rosja Rosja
1995 Kanada Red Deer, Calgary, Edmonton Kanada Kanada Rosja Rosja Szwecja Szwecja
1996 Stany Zjednoczone Boston Kanada Kanada Szwecja Szwecja Rosja Rosja
1997 Szwajcaria Genewa, Morges Kanada Kanada Stany Zjednoczone USA Rosja Rosja
1998 Finlandia Helsinki, Hämeenlinna Finlandia Finlandia Rosja Rosja Szwajcaria Szwajcaria
1999 Kanada Winnipeg, Brandon Rosja Rosja Kanada Kanada Słowacja Słowacja
2000 Szwecja Skellefteå, Umeå Czechy Czechy Rosja Rosja Kanada Kanada
2001 Rosja Moskwa, Podolsk Czechy Czechy Finlandia Finlandia Kanada Kanada
2002 Czechy Pardubice, Hradec Králové Rosja Rosja Kanada Kanada Finlandia Finlandia
2003 Kanada Halifax, Sydney Rosja Rosja Kanada Kanada Finlandia Finlandia
2004 Finlandia Helsinki, Hämeenlinna Stany Zjednoczone USA Kanada Kanada Finlandia Finlandia
2005 Stany Zjednoczone Grand Forks, Thief River Falls Kanada Kanada Rosja Rosja Czechy Czechy
2006 Kanada Vancouver, Kelowna, Kamloops Kanada Kanada Rosja Rosja Finlandia Finlandia
2007 Szwecja Mora, Leksand Kanada Kanada Rosja Rosja Stany Zjednoczone USA
2008 Czechy Liberec, Pardubice Kanada Kanada Szwecja Szwecja Rosja Rosja
2009 Kanada Ottawa Kanada Kanada Szwecja Szwecja Rosja Rosja
2010 Kanada Regina, Saskatoon Stany Zjednoczone USA Kanada Kanada Szwecja Szwecja
2011 Stany Zjednoczone Buffalo Rosja Rosja Kanada Kanada Stany Zjednoczone USA
2012 Kanada Calgary, Edmonton Szwecja Szwecja Rosja Rosja Kanada Kanada
2013 Rosja Ufa Stany Zjednoczone USA Szwecja Szwecja Rosja Rosja
2014 Szwecja Malmö Finlandia Finlandia Szwecja Szwecja Rosja Rosja
2015 Kanada Toronto, Montreal Kanada Kanada Rosja Rosja Słowacja Słowacja
2016 Finlandia Helsinki Finlandia Finlandia Rosja Rosja Stany Zjednoczone USA
2017 Kanada Montreal, Toronto Stany Zjednoczone USA Kanada Kanada Rosja Rosja
2018 Stany Zjednoczone Buffalo, Orchard Park Kanada Kanada Szwecja Szwecja Stany Zjednoczone USA
2019 Kanada Vancouver, Victoria Finlandia Finlandia Stany Zjednoczone USA Rosja Rosja
2020 Czechy Ostrawa, Trzyniec Kanada Kanada Rosja Rosja Szwecja Szwecja
2021 Kanada Edmonton Stany Zjednoczone USA Kanada Kanada Finlandia Finlandia
2022 Kanada Edmonton Kanada Kanada Finlandia Finlandia Szwecja Szwecja
2023 Kanada Halifax, Moncton Kanada Kanada Czechy Czechy Stany Zjednoczone USA
2024 Szwecja Göteborg Stany Zjednoczone USA Szwecja Szwecja Czechy Czechy
2025 Kanada Ottawa

Najlepiej punktujący

[edytuj | edytuj kod]

Lista najlepiej punktujących zawodników w każdej edycji Mistrzostw:

Rok Zawodnik Punkty Gole Asysty
1977 Kanada Dale McCourt 18 10 8
1978 Kanada Wayne Gretzky 17 8 9
1979 Władimir Krutow 14 8 6
1980 Władimir Krutow 11 7 4
1980 Niemcy Dieter Hegen 9 8 1
1982 Finlandia Raimo Summanen 16 7 9
1983 Czechy Vladimír Růžička 20 12 8
1984 Finlandia Raimo Helminen 24 11 13
1985 Finlandia Esa Keskinen 20 6 14
1986 Kanada Shayne Corson 14 7 7
1987 Szwecja Ulf Dahlén 15 7 8
1988 Aleksandr Mogilny 18 9 9
1989 Stany Zjednoczone Jeremy Roenick 16 8 8
1990 Czechy Robert Reichel 21 11 10
1991 Stany Zjednoczone Doug Weight 19 5 14
1992 Szwecja Michael Nylander 17 8 9
1993 Szwecja Peter Forsberg 31 7 24
1994 Szwecja Niklas Sundström 11 4 7
1995 Kanada Marty Murray 15 6 9
1996 Kanada Jarome Iginla 12 5 7
1997 Stany Zjednoczone Michael York 10 5 5
1998 Stany Zjednoczone Jeff Farkas 10 6 4
1999 Stany Zjednoczone Brian Gionta 11 6 5
2000 Szwecja Henrik Sedin 13 4 9
2001 Czechy Pavel Brendl 10 4 6
2002 Kanada Mike Cammalleri 11 7 4
2003 Szwajcaria Patrik Bärtschi / Rosja Igor Grigorienko 10 6 4
2004 Kanada Nigel Dawes 11 6 5
2005 Kanada Patrice Bergeron 13 5 8
2006 Stany Zjednoczone Phil Kessel 11 1 10
2007 Stany Zjednoczone Erik Johnson / Finlandia Mikko Lehtonen 10 4 6
2008 Stany Zjednoczone James van Riemsdyk 11 5 6
2009 Kanada Cody Hodgson 16 5 11
2010 Stany Zjednoczone Derek Stepan 14 4 10
2011 Kanada Brayden Schenn 18 8 10
2012 Rosja Jewgienij Kuzniecow 13 6 7
2013 Kanada Ryan Nugent-Hopkins 15 4 11
2014 Finlandia Teuvo Teräväinen 15 2 13
2015 Kanada Sam Reinhart 11 5 6
2016 Finlandia Jesse Puljujärvi 17 5 12
2017 Rosja Kiriłł Kaprizow 12 9 3
2018 Stany Zjednoczone Casey Mittelstadt 11 4 7

Rekordy

[edytuj | edytuj kod]
  • Najwięcej medali Mistrzostw Świata Juniorów ma na koncie Kanada, która zdobyła ich 28 z czego 15 z najcenniejszego kruszcu.
  • Polacy siedmiokrotnie uczestniczyli w najważniejszych zawodach, a było to w latach: 1977, 1979, 1985, 1987, 1988, 1990 i 1997.
  • Najwięcej bramek (25) oglądali widzowie meczu Czechosłowacja - Austria w 1981 roku. Wtedy to nasi południowi sąsiedzi rozgromili Austriaków 21:4. W tym samym meczu najwięcej bramek strzeliła jedna reprezentacja.
  • Najwięcej punktów w klasyfikacji kanadyjskiej w historii ma Szwed Peter Forsberg, który w dwóch edycjach zdobył 42 punkty (10 bramek + 32 asyst)
  • Najwięcej meczów rozegrali Jochen Hecht z Niemiec oraz Björn Christen ze Szwajcarii - 26.
  • Najdłużej czyste konto na bramce miał Szwed Pelle Lindbergh, który nie wpuścił do bramki krążka przez 1000 minut.
  • Najwięcej bramek w historii mistrzostw zdobył Rosjanin Pawieł Bure. Trafił do bramki rywali 27 razy.
  • Najwięcej asyst zaliczył Szwed Peter Forsberg, którego 32 podania znalazły drogę do bramki.
  • Najwięcej minut na ławce kar (109) siedział Rosjanin Aleksandr Switow.
  • Najwięcej punktów klasyfikacji kanadyjskiej (31) w jednym turnieju zdobył Szwed Peter Forsberg. Wydarzenie to miało miejsce podczas mistrzostw w Szwecji w 1993 roku.
  • Najwięcej goli w jednym turnieju (13) zdobył Markus Näslund. Wydarzenie to miało miejsce podczas mistrzostw w Szwecji w 1993 roku.
  • Najwięcej minut (68) na ławce kar podczas jednego turnieju „osiągnął” Czech Petr Čajánek podczas mistrzostw w 1995 roku w Kanadzie.
  • Najwięcej obronionych rzutów karnych w historii mistrzostw ma na koncie Słowak Jaroslav Halák, który obronił 4 strzały. Natomiast najwięcej obronionych w czasie jednego turnieju Kanadyjczyk Justin Pogge.
  • Najwięcej widzów oglądało mecz finałowy mistrzostw świata w 2009 roku. Wtedy to na meczu Kanada - Szwecja było 20 380 osób[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Niższe „ligi” mistrzostw organizowane są tylko w grudniu
  2. Z powodu bójki podczas meczu Kanada - ZSRR zdyskwalifikowano obydwie drużyny, przy czym Kanada miała szanse na zdobycie mistrzostwa.
  3. O meczu finałowym

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]