Przejdź do zawartości

Nabożeństwo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nabożeństwo – forma modlitewnego zgromadzenia wiernych danego wyznania. Sens teologiczny nabożeństwa w protestantyzmie i katolicyzmie jest odmienny.

Katolicyzm

[edytuj | edytuj kod]

W katolicyzmie nabożeństwem nazywamy wspólne modlitwy, które są przejawem religijności lokalnej społeczności, i – w przeciwieństwie do liturgii – nie są oficjalnymi ceremoniami Kościoła, choć mogą być odprawiane z polecenia papieża lub miejscowego biskupa. Powinny prowadzić do lepszego przeżywania liturgii – sakramentów i sakramentaliów. Niektóre z nich mają związek z okresem liturgicznym, inne – z konkretnym miesiącem, pozostałe są odprawiane przez cały rok.

Nabożeństw nie powinno się łączyć z liturgią, choć czasem pewnym nabożeństwom towarzyszą akty liturgiczne (np. po nabożeństwie różańcowym kapłan może pobłogosławić wiernych Najświętszym Sakramentem).

Niektóre nabożeństwa katolickie to:

Protestantyzm

[edytuj | edytuj kod]

W protestantyzmie wierni gromadzą się na nabożeństwie tylko w imię Jezusa Chrystusa, a nabożeństwo ma charakter publiczny. Oznacza to, że jest ono odprawiane przez cały zbór (wspólnotę) i dla całego zboru. Protestanckie nabożeństwo zatem nie jest odprawiane w prywatnej intencji ani za zmarłych i nigdy za wstawiennictwem Marii lub świętych.

Dla przykładu w Kościele ewangelicko-augsburskim (luterańskim) możemy spotkać:

  • nabożeństwo adwentowe (w Adwencie)
  • nabożeństwo niedzielno-świąteczne (ze spowiedzią i Komunią Świętą)
  • nabożeństwo pasyjne (w okresie Wielkiego Postu).
 Zobacz też: Nabożeństwo główne.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]