Przejdź do zawartości

Ołeh Sencow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ołeh Sencow
Ilustracja
Ołeh Sencow w 2018 roku
Data i miejsce urodzenia

13 lipca 1976
Symferopol

Zawód

reżyser

Lata aktywności

od 2011

Odznaczenia
Narodowa Nagroda im. Tarasa Szewczenki (Ukraina)
Order „Za odwagę” I klasy (Ukraina) Order „Za odwagę” III klasy (Ukraina)

Ołeh Hennadijowycz Sencow, ukr. Олег Геннадійович Сенцов, ros. Оле́г Генна́дьевич Сенцо́в, Oleg Giennadijewicz Siencow (ur. 13 lipca 1976 w Symferopolu) – ukraiński reżyser filmowy, pisarz oraz aktywista społeczny. W latach 2014–2019 więzień polityczny w Rosji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Sencow studiował najpierw ekonomię. W 2012 zadebiutował na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Rotterdamie filmem „Gamer”[1]. Był uczestnikiem Euromajdanu.

11 maja 2014 został aresztowany – razem z Ołeksandrem Kołczenko i kilkoma innymi działaczami – na okupowanym przez Rosję Krymie, pod zarzutem planowania działań terrorystycznych, następnie przewieziono go do Moskwy. Zarzucano mu m.in. przynależność do Prawego Sektora. Sencow odrzucił te oskarżenia. W sierpniu 2015 został skazany na 20 lat łagru[2]. O jego uwolnienie apelowało wiele osób i organizacji, m.in. Europejska Akademia Filmowa. Sprawą zainteresowała się także Amnesty International. Daniel Olbrychski wystosował list otwarty w obronie Sencowa, na który odpowiedział m.in. Nikita Michałkow[3]. 7 września 2019 podczas wymiany więźniów Sencow został zwolniony[4][5][6].

Podczas inwazji Rosji na Ukrainę w 2022 r. Sencow wstąpił do Sił Obrony Terytorialnej Kijowa, które są częścią Sił Zbrojnych Ukrainy. Wezwał międzynarodową społeczność filmową do bojkotu kina rosyjskiego[7].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. www.iffr.com. [dostęp 2015-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-17)].
  2. Informacja na stronie interia.pl. [dostęp 2015-11-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)].
  3. Informacja na stronie wp.pl.
  4. Ołeh Sencow wolny. „Nasza walka się nie kończy” [online], TVN24.pl [dostęp 2019-09-07].
  5. W Moskwie i Kijowie wylądowali zwolnieni więźniowie. Wśród nich Ołeh Sencow [online], www.tvp.info [dostęp 2019-09-07] (pol.).
  6. Wyborcza.pl [online], wyborcza.pl [dostęp 2019-09-07].
  7. Brian Welk, Ukrainian Filmmaker Fighting on Front Lines Calls for Russian Cinema Boycott [online], 3 marca 2020 [dostęp 2022-03-08].
  8. Nagroda imienia Sacharowa. W tym roku odznaczono ukraińskiego reżysera Ołeha Sencowa [online], Gazeta.pl, 25 października 2018 [dostęp 2018-10-25] (pol.).
  9. Honory dla Olega Sencowa [online], www.kujawsko-pomorskie.pl [dostęp 2019-10-27] (pol.).