Przejdź do zawartości

Obejście (wojsko)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Obejście (ang. turning movement) – forma manewru taktycznego[1][2]; to manewr, w którym nacierające wojska obchodzą przeciwnika na lądzie lub w wymiarze powietrznym, unikając kontaktu ogniowego. Celem tego manewru jest zdobycie obiektów na tyłach przeciwnika, zmuszając go do ich opuszczenia[3].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Obejście jest formą manewru taktycznego w którym nacierające wojska obchodzą przeciwnika na lądzie lub w wymiarze powietrznym (ponad jego pozycjami obronnymi), unikając kontaktu ogniowego[4]. Celem tego manewru jest zdobycie obiektów na tyłach przeciwnika, zmuszając go do ich opuszczenia[5][6].

Oskrzydlenie od obejścia różni się głębokością manewru – podczas oskrzydlenia nie zrywa się kontaktu z przeciwnikiem, manewr obejścia natomiast wiąże się z zerwaniem kontaktu z przeciwnikiem.

Według AAP-6 rodzaj okrążenia, w którym siły atakujące obchodzą lub omijają główne pozycje obronne przeciwnika w kierunku jego obiektów tyłowych aby zmusić go do opuszczenia pozycji lub do rozdzielenia głównych sił w celu stawienia czoła zagrożeniu. AAP-6 (2002)

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]