Przejdź do zawartości

Ostoja Rogalińska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ostoja Rogalińska
kod: PLB300017
obszar specjalnej ochrony ptaków
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Mezoregion

Kotlina Śremska, Pojezierze Poznańskie, Poznański Przełom Warty

Data utworzenia

2007

Powierzchnia

21 763,12 ha

Obszary chronione

2 rezerwaty przyrody

Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Ostoja Rogalińska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Ostoja Rogalińska”
Ziemia52°11′N 16°57′E/52,183333 16,950000
Wjazd od północy
Warta w rejonie Wiórka
Okolice Rogalinka

Ostoja Rogalińska (PLB300017) – obszar specjalnej ochrony ptaków w centrum Wielkopolski, na południe od Poznania, na lewym brzegu Warty, na Nizinie Wielkopolskiej, o powierzchni 21 763,12 ha, w całości w województwie wielkopolskim, częściowo na terenie Wielkopolskiego Parku Narodowego (w części północnej) oraz Rogalińskiego Parku Krajobrazowego (w części południowej)[1]. Rozciąga się od Stęszewa przez Mosinę po Śrem i Zaborowo[2].

Charakter

[edytuj | edytuj kod]

Teren jest przykładem rzeźby polodowcowej, bogato usianym jeziorami (dwanaście akwenów, przede wszystkim eutroficznych). Najwyższym punktem jest Osowa Góra (132 m n.p.m.) – wzniesienie morenowe. Licznie występują tu wydmy, rynny i głazy narzutowe. Dominują drzewostany sosnowe z domieszką dębu, świerka, brzozy, grabu i lipy. Rejony bagienne porastają lasy z olszą czarną, a zarośla łozowe tworzą wierzba i kruszyna. W rejonie Rogalina istnieje grupa ponad 1000 dębów o obwodach od 2 do 9,5 m (dęby rogalińskie). W obrębie obszaru znajdują się dwa rezerwaty przyrody: Krajkowo i Goździk Siny w Grzybnie[1].

Ważne dla Europy gatunki zwierząt

[edytuj | edytuj kod]

Ważne dla Europy typy siedlisk przyrodniczych

[edytuj | edytuj kod]
  • wydmy śródlądowe z murawami napiaskowymi (Corynephorus, Agrostis),
  • starorzecza i naturalne eutroficzne zbiorniki wodne ze zbiorowiskami z Nympheion, Potamion,
  • naturalne, dystroficzne zbiorniki wodne,
  • zalewane muliste brzegi rzek z roślinnością Chenopodion rubri i Bidention,
  • ciepłolubne, śródlądowe murawy napiaskowe (Koelerion glaucae),
  • murawy kserotermiczne (FestucoBrometea i ciepłolubne murawy z Asplenion septentrionalisFestucion pallentis),
  • zmiennowilgotne łąki trzęślicowe (Molinion),
  • ziołorośla górskie (Adenostylion alliariae) i ziołorośla nadrzeczne (Convolvuletalia sepium),
  • łąki selernicowe (Cnidion dubii),
  • niżowe i górskie świeże łąki ekstensywnie użytkowane (Arrhenatherion elatioris),
  • torfowiska wysokie zdegradowane – zdolne do naturalnej i stymulowanej regeneracji,
  • obniżenia na podłożu torfowym z roślinnością ze związku Rhynchosporion,
  • torfowiska nakredowe (Cladietum marisci, Caricetum buxbaumii, Schoenetum nigricantis),
  • grąd środkowoeuropejski i subkontynentalny (GalioCarpinetum, TilioCarpinetum),
  • pomorski kwaśny las brzozowodębowy (BetuloQuercetum),
  • łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe (Salicetum albofragilis, Populetum albae, Alnenion glutinosoincanae, olsy źródliskowe),
  • łęgowe lasy dębowowiązowojesionowe (FicarioUlmetum),
  • ciepłolubne dąbrowy (Quercetalia pubescentipetraeae)[1].

Z ważnych dla Europy gatunków roślin występują tu sasanka otwarta i starodub łąkowy[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Ostoja Rogalińska. [w:] Katalog obszarów Natura 2000 [on-line]. Instytut na rzecz Ekorozwoju. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-22)].
  2. Natura2000.gov.pl

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]