Przejdź do zawartości

Putto

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Putto – motyw dekoracyjny przedstawiający małego nagiego chłopca[1]. W okresie renesansu i baroku – rzeźba przedstawiająca uskrzydloną postać anioła, nawiązująca do antycznego bóstwa – Erosa. Określenie stosowane także do postaci aniołków powszechnie stosowanych w dekoracjach kościelnych w okresie baroku i rokoka.

Putto rozpowszechniło się w okresie renesansu, który nawiązywał do wzorów antycznych. Stosowane było w następnych okresach architektonicznych we wnętrzach budowli oraz jako ozdoba tarasów, parków i ogrodów.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa, s. 339: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-12365-9.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]