Przejdź do zawartości

Qira’at

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Qira'at (arab. ‏قراءة‎ ) – sposób prawidłowej recytacji Koranu.

Zaraz po śmierci proroka Mahometa Koran nie był jeszcze zebrany w całość. Jego zwolennicy podjęli się zadania zebrania wszystkich notatek i wydania ich w całości jako kodeks. Przy tym istniało wiele różniących się od siebie odmian. Aż do IV w. trwało ustalanie kanonu. Mimo zarządzenia Usmana, nakazującego zniszczenia wszystkich wersji oprócz jego, przetrwało jednak kilka starszych kodeksów. W X w., pod wpływem uczonego Ibn Mudjahida, powstał wreszcie kanon wokalizacji uwzględniający siedem systemów:

Zdaniem innych uczonych wariantów było 10. Owe trzy dodatkowe to:

Powyższe siedem wariantów istnieje w 14 odmianach, ponieważ każdy z nich przekazany został przez dwie osoby:

Do dziś przetrwały właściwie trzy odmiany:

  • Warsh, czyli przekazana przez Warsha († 812) – głównie w Algierii, Maroku, Tunezji, Sudanie, Afryce zachodniej i Libii
  • Hafs, czyli przekazana przez Hafsa († 805) – praktycznie we wszystkich krajach
  • al-Duri, czyli przekazana przez Al-Duriego († 860) – głównie w Sudanie i Afryce zachodniej.

Ponadto istniały cztery odmiany, które zostały odrzucone gdyż zbyt się różniły od pozostałych:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]