Przejdź do zawartości

Satchel Paige

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Satchel Paige
Ilustracja
miotacz
Pełne imię i nazwisko

Leroy Robert Paige

Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1906
Mobile

Data i miejsce śmierci

8 czerwca 1982
Kansas City

Odbijał

prawą

Rzucał

prawą

Debiut

9 lipca 1948

Ostatni występ

25 września 1965

Statystyki
Win–loss record

28–31 (MLB)

ERA

3,29 (MLB)

Strikeouty

288 (MLB)

Kariera klubowa
Lata Kluby
1948–1949 Cleveland Indians
1951–1953 St. Louis Browns
1965 Kansas City Athletics
Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia

1971

Metoda elekcji

Negro Leagues Committee

Leroy Robert Paige (ur. 7 lipca 1906 w Mobile, zm. 8 czerwca 1982 w Kansas City) – amerykański baseballista, który występował na pozycji miotacza.

Karierę zawodową rozpoczął w 1926 w klubie Chattanooga White Sox z niższej ligi Negro League Baseball[1]. Następnie grał w zespołach Negro league, między innymi w Birmingham Black Barons (1927–1930), Baltimore Black Sox (1930), Cleveland Cubs (1931), Pittsburgh Crawfords (1932–1934, 1936) i Kansas City Monarchs (1935, 1939–1947)[2]. W 1942 jako zawodnik Monarchs zdobył mistrzostwo ligi[3].

7 lipca 1948 podpisał kontrakt z Cleveland Indians[1]. Dwa dni później zadebiutował w meczu przeciwko St. Louis Browns jako reliever w wieku 42 lat i został najstarszym debiutantem w Major League Baseball[3]. W tym samym roku zagrał w jednym meczu World Series, w których Indians pokonali Boston Braves 4–2[4]. 3 sierpnia 1949 w spotkaniu z Washington Senators po raz pierwszy w MLB wystąpił jako starter[3]. W sezonie 1950 grał w zespole Negro league Philadelphia Stars[2]. W lutym 1951 został zawodnikiem St. Louis Browns, w którym występował przez trzy sezony[3]. W 1952 został po raz pierwszy powołany do All-Star Game. Przed rozpoczęciem sezonu 1956 podpisał kontrakt wart 15 tysięcy dolarów z Miami Marlins z International League, w którym grał przez trzy lata[5].

W 1965 w wieku 59 lat podpisał kontrakt na jeden mecz z Kansas City Athletics[1]. 25 września 1965 w meczu przeciwko Boston Red Sox rozegrał trzy zmiany i został najstarszym zawodnikiem w historii MLB[3]. W 1971 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame[6].

Nagrody i wyróżnienia
Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
All-Star 1952, 1953 [3]
Negro League All-Star 1934, 1936, 1941, 1942, 1943 [7]
Zwycięzca w World Series 1948 [4]
Zwycięzca w Negro World Series 1942 [3]
Baseball Hall of Fame od 1971 [6]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Satchel Paige Biography. sabr.org. [dostęp 2014-02-06]. (ang.).
  2. a b Satchel Paige Negro League Statistics & History. baseball-reference.com. [dostęp 2014-02-06]. (ang.).
  3. a b c d e f g Satchel Paige. greatblackheroes.com. [dostęp 2016-06-28]. (ang.).
  4. a b 1948 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2014-02-06]. (ang.).
  5. Sam Zygner: The Forgotten Marlins. Plymouth: Scarecrow Press, 2013, s. 20. ISBN 978-0-8108-9138-8.
  6. a b Paige, Satchel. baseballhall.org. [dostęp 2014-02-06]. (ang.).
  7. Negro League Baseball East-West All Stars. negroleaguebaseball.com. [dostęp 2014-02-06]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]