Przejdź do zawartości

Serafiel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Serafiel (hebr. שׂרפיאל) – anioł, który pojawił się w apokryficznej Księdze Henocha.

Przypisuje się mu funkcje wodza chóru serafinów i jednego z ośmiu anielskich sędziów. Jest on także władcą planety Merkury, a według kabały - najwyższym księciem Merkawy, anioła rydwanu[1][2].

W tradycji muzułmańskiej i mitologii arabskiej jego odpowiednikiem jest Izrafil - anioł, który w dniu Sądu Ostatecznego obudzi umarłych dźwiękiem trąby[3][4].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Gustav Davidson: Dictionary of Angels. Simon and Schuster, 1994, s. 267. ISBN 978-0-02-907052-9. [dostęp 2020-12-29].
  2. Richard Webster: Encyclopedia of Angels. Llewellyn Worldwide, 2009, s. 183, seria: Spirituality Series. ISBN 0-7387-1462-3. [dostęp 2020-12-29].
  3. Julio Savi: Towards the Summit of Reality: An Introduction to the Study of Baháʼuʼlláh's Seven Valleys and Four Valleys. George Ronald, 2008, s. 196. ISBN 0-85398-522-7. [dostęp 2020-12-29].
  4. Jolanta Ługowska, Jacek Skawiński: Anioł w literaturze i w kulturze. T. 1. Oficyna Wydawnicza ATUT-Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe, 2004, s. 103, 235, 489. ISBN 978-83-7432-001-6. [dostęp 2020-12-29].