Przejdź do zawartości

Stanisław Stefan Paszczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Stefan Paszczyk
Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1940
Pruszków

Data i miejsce śmierci

12 listopada 2008
Warszawa

Poseł na Sejm RP II i III kadencji
Okres

od 1993
do 2001

Przynależność polityczna

Sojusz Lewicy Demokratycznej

Prezes Polskiego Komitetu Olimpijskiego
Okres

od 1997
do 2005

Poprzednik

Andrzej Szalewicz

Następca

Piotr Nurowski

Ambasador RP w Argentynie
Okres

od 2005
do 2006

Poprzednik

Sławomir Ratajski

Następca

Zdzisław Jan Ryn

Grób Stefana Paszczyka na Powązkach

Stanisław Stefan Paszczyk (ur. 16 kwietnia 1940 w Pruszkowie, zm. 12 listopada 2008 w Warszawie) – polski działacz sportowy, w latach 1997–2005 prezes Polskiego Komitetu Olimpijskiego, szef Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki (1993–1997), trener lekkoatletyczny, poseł na Sejm RP dwóch kadencji (1993–2001), ambasador RP w Argentynie i Paragwaju.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W młodości trenował skok wzwyż w Legii Warszawa[1]. W 1962 ukończył studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, następnie uzyskał stopień naukowy doktora nauk wychowania fizycznego. W latach 1963–1970 pracował jako nauczyciel akademicki na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie był także trenerem lekkoatletyki.

W latach 1960–1970 był trenerem w klubie AZS-AWF Warszawa, a w latach 1970–1972 w Skrze Warszawa. Od 1972 do 1976 pracował jako kierownik wyszkolenia w Polskim Związku Lekkiej Atletyki. Od 1975 do 1980 był zatrudniony w Polskiej Federacji Sportu. W latach 1980–1981 pełnił funkcję dyrektora departamentu w Głównym Komitecie Kultury Fizycznej i Turystyki. Od 1982 do 1984 był doradcą Meksykańskiego Komitetu Olimpijskiego. Następnie do 1986 zajmował stanowisko wiceprzewodniczącego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki, później przez rok pracował jako trener w klubie CWKS Legia Warszawa.

Był wiceprzewodniczącym Komitetu Kultury Fizycznej i Młodzieży od 1987 do 1990 (gdzie współpracował z Aleksandrem Kwaśniewskim). Do 1993 doradzał w hiszpańskim Ministerstwie Sportu (m.in. w zakresie organizacji Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie w 1992). W 1993 został szefem Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki w miejsce Marka Paszuchy; stanowisko to zajmował do 1997.

Sprawował mandat posła na Sejm II i III kadencji (1993–2001) z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej[2]. W 1997 został wybrany na prezesa Polskiego Komitetu Olimpijskiego. Po zakończeniu pracy w parlamencie był doradcą prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego do spraw kultury fizycznej i sportu. W 2005 został zastąpiony na stanowisku prezesa PKOl przez Piotra Nurowskiego.

25 lipca 2005 został powołany na ambasadora RP w Argentynie, funkcję tę pełnił do 30 września 2006[3][4][5]. 1 września 2005 otrzymał nominację na ambasadora RP w Paragwaju, zakończył urzędowanie 17 października 2006[6][7].

19 listopada 2008 został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie[8] (kwatera G-tuje-3)[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Maciej Petruczenko. Mój alfabet. „Przegląd Sportowy”. Nr 116 (19 015), s. 13, 21 maja 2021. Ringier Axel Springer Polska. 
  2. Strona sejmowa posła III kadencji. [dostęp 2011-02-11].
  3. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 lipca 2005 r. nr Z. 110-63-2005 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2005 r. nr 48, poz. 653).
  4. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej polskiej z dnia 7 kwietnia 2006 r. nr Z. 110-12-2006 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2006 r. nr 47, poz. 498).
  5. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 sierpnia 2006 r. nr Z. 110-31-2006 o zmianie postanowienia w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2006 r. nr 58, poz. 617).
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 września 2005 r. nr Z.110-77-2005 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2005 r. nr 62, poz. 839).
  7. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 października 2006 r. nr Z. 110-37-2006 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2006 r. nr 80, poz. 797).
  8. PKOL: Uroczystości pogrzebowe dr. Stanisława Stefana Paszczyka. pkol.pl, 17 listopada 2008. [dostęp 2011-02-11].
  9. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2020-02-10].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. III kadencja. Przewodnik (2), Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1999.
  • Zmarł Stanisław Stefan Paszczyk. pzla.pl, 12 listopada 2008. [dostęp 2014-10-13].