Przejdź do zawartości

Szemu’el Halpert

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szemu’el Halpert
‏שמואל הלפרט‎
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 lutego 1939
Kluż

Wiceminister w Kancelarii Premiera
w IV rządzie Szamira
Okres

od 19 listopada 1990
do 8 czerwca 1991

Przynależność polityczna

Agudat Israel

Wiceminister pracy i opieki społecznej
w IV rządzie Szamira
Okres

od 8 czerwca 1991
do 13 lipca 1992

Przynależność polityczna

Agudat Israel

Wiceminister transportu
w II rządzie Szarona
Okres

od 30 marca 2005
do 4 maja 2006

Przynależność polityczna

Agudat Israel

Poseł do Knesetu
Okres

od 20 lipca 1981
do 13 sierpnia 1984

Przynależność polityczna

Agudat Israel

Okres

od 21 listopada 1988
do 28 czerwca 1994

Przynależność polityczna

Agudat Israel, Zjednoczony Judaizm Tory

Okres

od 17 czerwca 1996
do 17 lutego 2003

Przynależność polityczna

Zjednoczony Judaizm Tory, Agudat Israel

Okres

od 23 lutego 2005
do 24 lutego 2009

Przynależność polityczna

Agudat Israel,
Zjednoczony Judaizm Tory

Szemu’el Halpert (hebr.: שמואל הלפרט, ang.: Shmuel Halpert, ur. 5 lutego 1939 w Klużu) – izraelski rabin, pedagog i polityk, w latach 1990–1991 wiceminister w Kancelarii Premiera, w latach 1991–1992 wiceminister pracy i opieki społecznej, w latach 2005–2006 wiceminister transportu, w latach 1981–1984, 1988–1994, 1996–2003 oraz 2005–2009 poseł do Knesetu.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 5 lutego 1939 w Klużu w Rumunii[1].

W 1960 wyemigrował do Izraela. Zdobył wykształcenie religijne, uzyskał smichę rabinacką. Pracował jako pedagog, był autorem artykułów prasowych na tematy religijne[1].

W polityce związał się z ultraortodoksyjną partią Agudat Israel, zasiadał w zarządzie partii oraz w kierownictwie Światowej Federacji Agudat Israel. Z listy ugrupowania zdobył mandat poselski w wyborach w 1981. W dziesiątym Knesecie zasiadał w komisjach budownictwa; spraw zagranicznych i obrony oraz spraw wewnętrznych i środowiska. W 1984 utracił miejsce w parlamencie, które odzyskał w kolejnych wyborach W Knesecie XII kadencji był członkiem komisji: spraw zagranicznych i obrony; pracy i polityki społecznej; ds. radia i telewizji oraz edukacji i kultury[1]. 19 listopada 1990 dołączył do czwartego rządu Icchaka Szamira jako wiceminister w Kancelarii Premiera. 8 czerwca 1991 został przeniesiony do Ministerstwa Pracy i Opieki Społecznej kierowanego przez samego premiera, pozostał na stanowisku do końca kadencji rządu – 13 lipca 1991[2]. W przeprowadzonych w czerwcu wyborach uzyskał reelekcję z koalicyjnej listy Zjednoczonego Judaizmu Tory tworzonej przez Sztandar Tory i jego macierzyste ugrupowanie. W trzynastym Knesecie zasiadał w komisjach pracy i opieki społecznej oraz edukacji i kultury[1]. 28 czerwca 1994, na mocy wcześniejszych ustaleń Halpert i Menachem Porusz zrezygnowali z zasiadania w parlamencie ustępując odpowiednio Mosze Gafniemu i Awrahamowi Werdigerowi[3].

W 1996 uzyskał reelekcję, a w Knesecie XIV kadencji zasiadał w komisjach absorpcji imigrantów; edukacji i kultury oraz nauki i technologii[1]. 23 lutego 1999 doszło do rozłamu w Zjednoczonym Judaizme Tory – Halpert, Me’ir Porusz i Awraham Leizerson utworzyli frakcję Agudat Israel[4]. W przeprowadzonych w maju wyborach oba ugrupowania stworzyły jedną listę, a Halpert ponownie zdobył mandat poselski. W piętnastym Knesecie został zastępcą przewodniczącego oraz członkiem komisji: etyki oraz edukacji i kultury, a także kilku komisji specjalnych.

W 2003 nie uzyskał reelekcji, ostatecznie w składzie szesnastego Knesetu znalazł się 23 lutego 2005 zastępując Jisra’ela Eichlera[5]. Jako członek frakcji Agudat Israel (w międzyczasie znowu doszło do rozłamu) zasiadał w komisjach spraw wewnętrznych i środowiska oraz pracy, opieki społecznej i zdrowia[1]. 30 marca 2005 został powołany w skład drugiego rządu Ariela Szarona jako wiceminister transportu w resorcie kierowanym przez Me’ira Szitrita. Pozostał na stanowisku do końca urzędowania rządu – 4 maja 2006[6]. W marcowych wyborach uzyskał reelekcję z listy Zjednoczonego Judaizmu Tory. W Knesecie XVII kadencji był członkiem komisji edukacji, kultury i sportu[1]. 18 grudnia 2008 po raz kolejny doszło do rozłamu, Halpert, Ja’akow Litzman i Me’ir Porusz utworzyli frakcję Agudat Israel[4].

W wyborach w 2009 utracił miejsce w parlamencie[1].

Poza hebrajskim posługuje się rumuńskim, niemieckim i jidysz[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i Szemu’el Halpert (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  2. Government 24. knesset.gov.il. [dostęp 2019-06-30]. (ang.).
  3. Members of the Thirteenth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2019-06-30]. (ang.).
  4. a b Mergers and Splits Among Parliamentary Groups. knesset.gov.il. [dostęp 2019-06-30]. (ang.).
  5. Members of the Sixteenth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2019-06-30]. (ang.).
  6. Government 30. knesset.gov.il. [dostęp 2019-06-30]. (ang.).