Przejdź do zawartości

Szklarnia (ogrodnictwo)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Panorama wnętrza szklarni z Królewskich Ogrodów Botanicznych w Kew w Londynie
Zabytkowa szklarnia w Kamieńcu Ząbkowickim

Szklarnia – rodzaj cieplarni[1].

Stanowi budowlę, której szkielet zbudowany jest ze stalowych profili, pokryty w całości (zarówno ściany, jak i dach) szkłem lub plastikowymi płytami. Szklarnia pozwala maksymalnie wykorzystać światło i ciepło pochodzące z promieniowania słonecznego i wytworzyć odpowiedni mikroklimat do uprawy roślin. Często jest wyposażona w urządzenia do ogrzewania, nawilżania gruntu i powietrza, doświetlania oraz wymiany powietrza, w nowoczesnych szklarniach systemy są sterowane elektronicznie. Szklarnia chroni również liście i łodygi roślin przed opadami atmosferycznymi, zmniejszając w ten sposób ryzyko wystąpienia chorób grzybowych.

Szklarnie służą do:

  • uprawy ciepłolubnych roślin ozdobnych lub jadalnych w klimacie umiarkowanym,
  • uprawy w klimacie umiarkowanym roślin z klimatu tropikalnego (ogrody botaniczne),
  • całorocznej uprawy warzyw i roślin ozdobnych lub ich sadzonek i rozsad w gospodarstwach ogrodniczych,
  • upraw doświadczalnych w zakładach hodowli roślin.

W uproszczonej formie budowane i używane przez działkowców w rodzinnych ogrodach działkowych lub ogrodach przydomowych.


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. szklarnia, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-02-26].