Przejdź do zawartości

Tab Hunter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tab Hunter
Ilustracja
Tab Hunter, 2008
Imię i nazwisko

Arthur Andrew Kelm

Data i miejsce urodzenia

11 lipca 1931
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

8 lipca 2018
Santa Barbara

Zawód

aktor, wokalista, pisarz

Lata aktywności

1952–1992

Tab Hunter, właśc. Arthur Andrew Kelm[1] (ur. 11 lipca 1931 w Nowym Jorku, zm. 8 lipca 2018 w Santa Barbara) – amerykański aktor, wokalista i pisarz, laureat nominacji do nagrody Golden Laurel. Posiada własną gwiazdę przy Hollywood Walk of Fame. Wystąpił w ponad czterdziestu filmach, Był jednym z najbardziej rozpoznawalnych aktorów drugiej połowy lat 50. Dzięki produkcjom: dramacie wojennym Raoula Walsha Operacja Saipan (Battle Cry, 1955) jako kapral Dan 'Danny' Forrester, Johna Farrow Morski pościg (The Sea Chase, 1955) z Johnem Wayne i Laną Turner jako Cadet Wesser i w westernie Płonące wzgórza (The Burning Hills, 1956) z Natalie Wood jako Trace Jordon, stał się bożyszczem nastolatek[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Nowym Jorku[3], jako syn imigrantów z Niemiec. Jego ojciec, Charles Kelm, był Żydem, a matka, Gertrude Gelien[4], luteranką, która zmieniła wyznanie na judaizm. Był jednak wychowywany w religii katolickiej. W 1934, kiedy miał trzy lata, jego rodzice rozwiedli się i wraz z matką i bratem Walterem (zginął w Wietnamie) przeprowadził się do Kalifornii[5]. Jako nastolatek był łyżwiarzem figurowym[3], a w zawodach na lodzie, w których uczestniczył, jeździł zarówno indywidualnie, jak i w parach. W tym okresie uprawiał także jeździectwo.

W 1946, w wieku 15 lat, wstąpił do Straży Przybrzeżnej. To właśnie w tym czasie zainteresował się aktorstwem[5].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W wieku 19 lat debiutował na ekranie jako Frank O’Brien w dramacie Josepha Loseya Poza prawem (The Lawless, 1950)[6] z Macdonaldem Careyem i Gail Russell. Podpisał kontrakt z wytwórnią Warner Bros. i następnie był obsadzany w jej produkcjach. Wystąpił w filmie Saturday Island (1952) u boku Lindy Darnell. Zyskał sławę, wcielając się w rolę Harolda Bridgesa w Kocie ślady (Track of the Cat, 1954), u boku Roberta Mitchuma. Jednak to rola żołnierza Danny’ego Forrestera w nominowanym do Oscara dramacie wojennym Operacja Saipan (Battle Cry, 1955) otworzyła mu drzwi do kariery w Hollywood i uczyniła z niego kinowego amanta.

W drugiej połowie lat pięćdziesiątych stał się także sławnym piosenkarzem. Dwa jego single – „Ninety-Nine Ways” i „Young Love” – okupowały wysokie pozycje na listach przebojów. W 1956 znalazł się na szczycie listy Billboard Hot 100[2].

Tab Hunter, lata 50.

W 1958 wcielił się w jedną ze swoich najważniejszych ról – w muzycznym filmie Czego pragnie Lola (Damn Yankees) zagrał postać baseballisty Joego Hardy’ego. Film oparto na broadwayowskiej sztuce, a Hunter był jedynym jego aktorem, który wcześniej nie pojawił się w musicalu.

We wrześniu 1960 telewizyjna stacja NBC rozpoczęła emisję sitcomu The Tab Hunter Show, którego był głównym (i tytułowym) bohaterem jako Paul Morgan. Powstały trzydzieści dwa odcinki serialu, wyemitowane w latach 1960–1961, a powodem zdjęcia go z ekranu NBC była niska oglądalność.

Przez krótki okres w latach sześćdziesiątych Hunter zamieszkiwał w południowej Francji; występował wówczas w spaghetti westernach. Karierę aktora ożywiła rola Todda Tomorrowa w satyrycznej komedii Polyester (1981), wyreżyserowanej przez Johna Watersa. W 1992 powstał film Czarny koń (Dark Horse), w którym odegrał jedną z drugoplanowych ról. Scenariusz do filmu napisała Janet McClean, adaptując pierwotną jego wersję autorstwa Huntera.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W 2005 za sprawą autobiografii Tab Hunter Confidential: The Making of a Movie Star, napisanej wspólnie z Eddiem Mullerem[7], dokonał coming outu jako gej[8].

Spotykał się z łyżwiarzem figurowym Robbiem Robertsonem[2], Anthonym Perkinsem (1956-1958)[2], Rudolfem Nuriejewem[9]. W tym samym czasie utrzymywał jednak fikcyjny romans z aktorką rosyjskiego pochodzenia, Natalie Wood[10][11] i Debbie Reynolds (1954)[2]. Od 1983 aż do śmierci był związany z Allanem Glaserem[9].

Zmarł 8 lipca 2018 w Santa Barbara z powodu powikłań zakrzepicy żył głębokich, które spowodowały zatrzymanie krążenia, trzy dni przed swoimi 87. urodzinami[12]. Według jego partnera śmierć „była nagła i nieoczekiwana”[13].

Wybrana filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Personalidade: Tab Hunter (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2018-04-02]. (port.).
  2. a b c d e Tab Hunter nie żyje. Homoseksualny gwiazdor lat 50. miał 86 lat. Onet.pl. [dostęp 2018-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-02)]. (pol.).
  3. a b Tab Hunter Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2018-04-02]. (ang.).
  4. Tab Hunter (11 de Julho de 1931). Filmow. [dostęp 2018-04-02]. (port.).
  5. a b Tab Hunter at Brian's Drive-In Theater. Brian's Drive-In Theater. [dostęp 2018-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-02)]. (ang.).
  6. Duane Byrge, Mike Barnes: Tab Hunter, Star of ‘Damn Yankees,’ Dies at 86. „The Hollywood Reporter”, 9 lipca 2018. [dostęp 2021-08-12]. (ang.).
  7. Tab Hunter. Goodreads. [dostęp 2018-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-02)]. (ang.).
  8. Tab Hunter & Eddie Muller (2005), Tab Hunter Confidential: The Making of a Movie Star, wyd. Algonquin Books. ISBN 1-56512-466-9.
  9. a b Tab Hunter Dating History. FamousFix. [dostęp 2018-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-02)]. (ang.).
  10. Robert Wagner, Scott Feinberg: Robert Wagner Pays Tribute to Tab Hunter. „The Hollywood Reporter”, 10 lipca 2018. [dostęp 2021-08-12]. (ang.).
  11. Scott Feinberg: Tab Hunter on (Almost) Being Outed in 1955: “I Thought My Career Was Over” (Guest Column). „The Hollywood Reporter”, 13 sierpnia 2015. [dostęp 2021-08-12]. (ang.).
  12. Jacob Stolworthy (2018-07-09): Veteran Hollywood actor Tab Hunter dies aged 86. „The Independent”. [dostęp 2018-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-02)]. (ang.).
  13. Actor Tab Hunter, Star of 'Damn Yankees!'. „The New York Times”. [dostęp 2018-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-10)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]