Przejdź do zawartości

Tanya Valko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tanya Valko
Tatiana Kaczmarczyk
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 września 1963
Kraków

Narodowość

polska

Język

polski

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Dziedzina sztuki

literatura piękna, proza

Strona internetowa

Tanya Valko, właśc. Tatiana Kaczmarczyk (ur. 13 września 1963 w Krakowie)[1][2][3] – polska pisarka i poetka; arabistka, tłumaczka, bizneswoman; podróżniczka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodzona i wychowana w Krakowie. Po ukończeniu krakowskiego V Liceum Ogólnokształcącego studiowała na Uniwersytecie Jagiellońskim w latach 1982–1986 na Wydziale Bohemistyki, a w latach 1984–1991 studiowała arabistykę w Instytucie Filologii Orientalnej UJ. W czasie studiów pracowała jako tłumaczka z języka czeskiego i angielskiego, a także projektowała i szyła ekskluzywną odzież do butików (lata 1988–1995). Prowadziła również zakład powroźniczy po ojcu. Jeszcze w trakcie studiów dostała stypendium do Libii, z którego jednak nie skorzystała.

Przebywała w Libii u boku swojego męża w latach 1984–1985 (al-Urban, Góry Gharianu) oraz w 1986–1988 (Misrata, Wybrzeże Wielkiej Syrty)[4]. W 1995 roku ponownie wyjechała do Libii. Do roku 1998 mieszkała w miejscowości Zawia, a od 1998 w Trypolisie, stolicy Libii. W latach 1996–1998 pracowała jako nauczycielka w Polskiej Szkole dla dzieci obywateli polskich czasowo przebywających za granicą im. Obrońców Tobruku przy Ambasadzie RP w Trypolisie. Dodatkowo prowadziła kursy języka angielskiego dla dzieci i młodzieży. Od 1998 r. godziła pracę w szkole z pracą asystentki ambasadorów RP, a także w ambasadzkim wydziale konsularnym[4].

W latach 2005–2007, po powrocie do Polski, mieszkała w Krakowie i Warszawie, na życie zarabiając tłumaczeniami oraz prowadząc hostel „Konsul” i przedsiębiorstwo wielobranżowe. W 2007 r., po dwóch latach pobytu w ojczyźnie, wyjechała ponownie, tym razem do Arabii Saudyjskiej, gdzie znów pracowała jako asystentka ambasadorów RP[4]. W 2012 roku przeprowadziła się z Rijadu do Dżakarty, stolicy Indonezji, gdzie pracowała w Ambasadzie RP i równocześnie tworzyła.

W 2018 r. wróciła do Polski[4].

Powieści

[edytuj | edytuj kod]

Arabska saga

[edytuj | edytuj kod]
  • 2010: Arabska żona[5]
  • 2011: Arabska córka[6]
  • 2012: Arabska krew[7]
  • 2013: Arabska księżniczka[8]
  • 2016: Arabska krucjata[9]
  • 2017: Arabski mąż[10]
  • 2018: Arabski syn[11]
  • 2019: Arabski raj
  • 2020: Arabski książę
  • 2020: Arabska wendeta[12]
  • 2021: Arabska Żydówka
  • 2021: Arabska kochanka
  • 2022: Arabska zdrajczyni

Azjatycka saga

[edytuj | edytuj kod]
  • 2014: Okruchy raju[13]
  • 2015: Miłość na Bali
  • 2005: Libia od kuchni
  • 2006: Życie codzienne w Trypolisie
  • 2007: Dość odchudzania – czas na dietę
  • 2007: Sahara: Ocean ciszy
  • 2007: Nowoczesna książka kucharska
  • 2013: Zrób mnie młodszą, zrób mnie piękną
  • 2014: Odchudzająca książka kucharska

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Spotkania autorskie z Tatianą Kaczmarczyk w bibliotekach województwa podlaskiego [online], ksiaznicapodlaska.pl, 9 września 2021 [zarchiwizowane z adresu 2021-09-28].
  2. Arabska kochanka. Arabska saga. Tom 12 [online], TaniaKsiazka.pl [dostęp 2022-03-23].
  3. Libia - kraj, który zachwyca i przeraża [online], Gminna Biblioteka Publiczna w Przyłęku, 22 listopada 2019 [dostęp 2022-03-23].
  4. a b c d Tanya Valko [online], www.tanyavalko.pl [dostęp 2017-04-24].
  5. Arabska żona [online], Prószyński i S-ka [dostęp 2017-04-24].
  6. Arabska córka [online], Prószyński i S-ka [dostęp 2017-04-24].
  7. Arabska krew [online], Prószyński i S-ka [dostęp 2017-04-24].
  8. Arabska księżniczka [online], Prószyński i S-ka [dostęp 2017-04-24].
  9. Arabska krucjata [online], Prószyński i S-ka [dostęp 2017-04-24].
  10. Arabski mąż [online], Prószyński i S-ka [dostęp 2017-04-24].
  11. Arabski syn [online], Prószyński i S-ka [dostęp 2018-04-06].
  12. Moje bohaterki są osobami z krwi i kości – mówi Tanya Valko, autorka powieści „Arabska wendeta“ [online], lubimyczytac.pl [dostęp 2020-12-04].
  13. Justyna Janusz: „Okruchy Raju” (Tanya Valko). kulturatka.pl. [dostęp 2017-02-04]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]