Przejdź do zawartości

Toy Story 3

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Toy Story 3
Ilustracja
Gatunek

animowany

Data premiery

12 czerwca 2010

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski, hiszpański

Czas trwania

103 minuty

Reżyseria

Lee Unkrich

Scenariusz

Michael Arndt

Główne role

Tom Hanks
Tim Allen
Joan Cusack
Don Rickles
Estelle Harris
John Ratzenberger
Blake Clark
Wallace Shawn
Ned Beatty

Muzyka

Randy Newman

Zdjęcia

Jeremy Lasky
Kim White

Scenografia

Bob Pauley

Montaż

Ken Schretzmann
Lee Unkrich

Produkcja

Darla K. Anderson

Wytwórnia

Pixar Animation Studios
Walt Disney Pictures

Dystrybucja

Walt Disney Studios Motion Pictures

Budżet

200 mln USD

Przychody brutto

1,067 mld USD

Poprzednik

Toy Story 2 (1999)

Kontynuacja

Toy Story 4 (2019)[1]

Nagrody
Nagrody Akademii Filmowej za film animowany i piosenkę
Strona internetowa

Toy Story 3amerykański film animowany w reżyserii Lee Unkricha, mający światową premierę 18 czerwca 2010. Trzecia część serii Toy Story.

Produkcja została zrealizowana w cyfrowym 3D w studiu Pixar Animation Studios i Walt Disney Pictures. Film był nagrodzony dwiema Nagrodami Akademii Filmowej i był nominowany do tytułu najlepszego filmu 2010. W oryginalnej wersji dubbingu głosu bohaterom użyczyli m.in. Tom Hanks, Tim Allen i Joan Cusack.

Toy Story 3 jest pierwszym filmem animowanym, który zarobił ponad 1 mld dolarów USD.

Opis fabuły

[edytuj | edytuj kod]

Chudy wspomina dzieciństwo Andy’ego, który obecnie ma 17 lat i za parę dni wyjeżdża na studia. Większość zabawek oddał nowym właścicielom, a ze sobą planuje zabrać Chudego, pozostawiając resztę zabawek na strychu. Mama Andy’ego myli jednak zabawki ze śmieciami. Chudy rusza na ratunek przyjaciołom.

Andy, Szeryf Chudy, Buzz Astral i pozostałe zabawki trafiają do przedszkola „Słoneczko”, gdzie wita ich m.in. Miś Tuliś, ośmiornica Giętki oraz Ken, który zakochuje się w lalce Barbie. Przechodzą z Sali Motylkowej (przeznaczonej dla starszych dzieci) do Sali Gąsienicowej (dla dzieci młodszych). Chudy ucieka ze „Słoneczka” latawcem. Gdy jest na zewnątrz, zabiera go dziewczynka imieniem Bonnie. W jej domu poznaje jednorożca-pluszaka, Begonię, Triceratopsa Trixie (komputeromaniaczkę), szmacianą lalkę Dolly i jeża uważającego się za aktora Barona von Cicho.

Tymczasem w „Słoneczku” okazuje się, że Sala Gąsienicowa jest Salą Tortur Dla Zabawek, natomiast Salę Motylkową można porównać do SPA. W nocy Buzz Astral orientuje się, że Tuliś i jego gang rządzą zabawkami w przedszkolu. Gdy wraca Chudy, który od klowna Chicha dowiaduje się o prawdziwej naturze Tulisia, zaczyna organizować ucieczkę.

Obsada głosowa

[edytuj | edytuj kod]

Wersja polska

[edytuj | edytuj kod]

Produkcja

[edytuj | edytuj kod]

Według warunków umowy ze studiem Pixar, wszystkie postaci filmowe stworzone przez Pixar były własnością Walt Disney Pictures. Ponadto Disney zachowywał prawa do kręcenia ewentualnych sequeli wszystkich filmów Pixara. W 2004, gdy sporne negocjacje między dwoma przedsiębiorstwami przeciągały się, ówczesny przewodniczący Disneya Michael Eisner zaproponował, aby w nowym studiu – Circle 7 Animation – rozpocząć produkcję nowego filmu.

W 2006 Disney nabył udziały w studiu Pixar, co uczyniło szefów Pixara odpowiedzialnymi za Disney Animation. Jakiś czas później studio Circle 7 Animation zostało zamknięte, a projekt filmu Toy Story 3 został zawieszony. John Lasseter, Andrew Stanton, Pete Docter, i Lee Unkrich spotkali się w miejscu, gdzie powstała pierwsza część filmu. Postanowili nawiązać współpracę nad filmem, a scenariusz do niego powstał przez jeden weekend.

Wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Oscary 2010

Złote Globy 2010

BAFTA 2010

Satelita 2010

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Toy Story 4 w bazie IMDb (ang.)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]