Przejdź do zawartości

Wanda Panfil-González

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wanda Panfil-González
Data i miejsce urodzenia

26 stycznia 1959
Opoczno

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
złoto Tokio 1991 bieg maratoński
Wanda Panfil i Zbigniew Tulin – podopieczni Karola Włodarczyka, na tablicy pamiątkowej na skrzyżowaniu ulicy Wandy Panfil z rondem Tomaszowskich Olimpijczyków
Tomaszów Mazowiecki, wiosenne sprzątanie ulicy Wandy Panfil

Wanda Marianna Panfil-González (ur. 26 stycznia 1959 w Opocznie) – polska lekkoatletka, mistrzyni świata w maratonie (Tokio 1991)[1], zwyciężczyni maratonów w Nowym Jorku[2], Londynie[3], Bostonie[4] i w Nagoi w Japonii[5][6][7]. Dwukrotna uczestniczka letnich Igrzysk – w Seulu w 1988 i w Barcelonie w 1992 roku.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Lata szkolne spędziła w Tomaszowie Mazowieckim. Ukończyła Liceum Zawodowe przy ZSZ nr 1. Karierę sportową zaczęła w 1975 w klubie Lechia Tomaszów Mazowiecki, pozostając jego zawodniczką do wyjazdu z Polski po ślubie. Jej trenerem do 1984 był Karol Włodarczyk, który wychował również innego tomaszowskiego olimpijczyka – Zbigniewa Tulina[8].

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Jako zawodniczka Lechii Tomaszów Mazowiecki była jedną z czołowych biegaczek kraju na dystansach od 800 do 10 000 m.

Poza Polską zadebiutowała w 4 października 1987 w maratonie w Berlinie, zajmując 2. miejsce. Największe sukcesy odnosiła pod kierunkiem trenera meksykańskiego Mauricio Gonzáleza, którego poślubiła. W latach 1980–1991 wiele razy reprezentowała Polskę w biegach długich (od 1500 m do maratonu). Zdobyła tytuł mistrzyni świata w 1991 w Tokio w maratonie z czasem 2:29:53. Jest pierwszą Polką, której udała się ta sztuka. Zwyciężała w prestiżowych maratonach w Londynie, Nowym Jorku i Nagoi (wszystkie w 1990) oraz w Bostonie (1991). Czas uzyskany w tym ostatnim wyniósł 02:24:18, co sprawia, że Wanda Panfil-González jest na czele listy najszybszych polskich maratonek w historii[9]. Dwukrotnie brała udział w igrzyskach olimpijskich, w Seulu (1988), jak i w Barcelonie (1992) zajęła 22. miejsce. Natomiast dobry wynik osiągnęła podczas igrzysk dobrej woli w Seattle (1990), zdobywając złoty medal w biegu na 10 000 m.

14-krotna mistrzyni Polski (3000 m, bieg przełajowy 3,5 km, bieg przełajowy 4 km, 5000 m, 20 km i maratonie) oraz 13-krotna wicemistrzyni. 9-krotna rekordzistka kraju (3000 m, 5000 m, 10 000 m).

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]

Trenerka i popularyzatorka sportu

[edytuj | edytuj kod]

Pracowała jako trener lekkoatletyczny w Meksyku[10]. Od wielu lat uczestniczy w organizowanych przez miasto Tomaszów Mazowiecki imprezach masowych popularyzujących bieganie wśród dzieci i młodzieży[11][12]. Do dziś sama bierze udział razem ze swoimi podopiecznymi w maratonach[7][13][14].

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

Po dekomunizacji ulicy Oskara Langego w Tomaszowie Mazowieckim w marcu 2017, Wanda Panfil stała się jej nową patronką. Lekkoatletka przybyła do Tomaszowa Mazowieckiego i odebrała patronat z rąk prezydenta miasta Marcina Witki[15][16].

Dwukrotna zwyciężczyni Plebiscytu „Przeglądu Sportowego” na najlepszego sportowca roku oraz laureatka Złotych Kolców w latach 1990 i 1991.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Polski Komitet Olimpijski, Biografie • Polski Komitet Olimpijski [online], olimpijski.pl [dostęp 2018-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-29] (pol.).
  2. Michael Janofsky, NEW YORK CITY MARATHON; Wakiihuri and Panfil Win Marathon [online] [dostęp 2018-08-31] (ang.).
  3. Wanda Panfil: nie sądziłam, że w Polsce jest taki boom na bieganie, „Onet Sport”, 17 sierpnia 2015 [dostęp 2018-08-31] (pol.).
  4. Maraton w Bostonie: Kenijczycy Kirui i Kiplagat najszybsi, „Polsat Sport” [dostęp 2018-08-31] (pol.).
  5. Wanda Panfil: Trenerzy mówili, że się nie nadaję, „Przegląd Sportowy”, 28 listopada 2015 [dostęp 2018-08-31] (pol.).
  6. Wanda Panfil – Przegląd Sportowy [online], Przegląd Sportowy [dostęp 2018-08-31] (pol.).
  7. a b Fakt.pl, Dramatyczny wypadek polskiej mistrzyni [online], 18 marca 2016 [dostęp 2018-08-31] (pol.).
  8. TIT – Tomaszowski Informator Tygodniowy – przegląd artykułu [online], tomaszow-tit.pl [dostęp 2018-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-31].
  9. Top 10: Najszybsze maratony na świecie - w Runner's World [online], Runner's World Polska [dostęp 2019-02-12].
  10. Janusz Kalinowski, Nie widzę się w Meksyku [online], Nowy Dziennik, 24 lipca 2013 [dostęp 2020-02-25] (pol.).
  11. Wanda Panfil – mistrzyni szkoli amatorów joggingu. Dzieci królowej maratonu [REPORTAŻ], „Przegląd Sportowy”, 7 lipca 2017 [dostęp 2018-08-31] (pol.).
  12. Tomaszów Mazowiecki: Z Wandą Panfil uczcij rocznicę Niepodległości, „NaszTomaszow.pl” [dostęp 2018-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-31] (pol.).
  13. 6 tys. osób w biegu Powstania Warszawskiego, „Newsweek.pl”, 28 lipca 2013 [dostęp 2018-08-31] (pol.).
  14. Tomaszów Mazowiecki: Wandy Panfil już na Google Maps, „NaszTomaszow.pl” [dostęp 2018-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-31] (pol.).
  15. Mariusz Strzępek, Mamy nowe nazwy ulic. Tomaszowianie zdecydowali, „NaszTomaszow.pl”, 17 marca 2017 [dostęp 2020-02-25].
  16. Gwiazda polskiego maratonu ma swoją ulicę, „Przegląd Sportowy”, 21 marca 2017 [dostęp 2018-08-31] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Teresa Zalewska (opr.), Tomaszowscy olimpijczycy w stulecie igrzysk olimpijskich ery nowożytnej 1896-1996, Tomaszów Mazowiecki 1996, ISBN 83-902376-2-8, s. 18 (fot.). Tu podano inne miejsce urodzenia: Opoczno.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]