Przejdź do zawartości

Wilhuff Tarkin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wilhuff Tarkin
Postać z Gwiezdnych wojen
Ilustracja
Peter Cushing, odtwórca roli Wilhuffa Tarkina w Nowej Nadziei
Grany przez

Wayne Pygram (Część III)
Peter Cushing (Część IV)
Guy Henry (Łotr 1)

Dubbing

Stefan Knothe (Część IV)
Krzysztof Wakuliński (Łotr 1)

Dane biograficzne
Pochodzenie

Eriadu

Przynależność

Imperium Galaktyczne

Data urodzenia

64 BBY

Data śmierci

0 BBY

Inne informacje
Wzrost

1,8 m

Zajęcie

Wielki moff, dowódca pierwszej Gwiazdy Śmierci

Atrybuty

Blaster

Wilhuff Tarkin – jedna z postaci z sagi Gwiezdnych wojen. Pochodzący z planety Eriadu imperialny dostojnik, wielki moff i dowódca wojskowy, twórca Doktryny Tarkina oraz dowódca pierwszej Gwiazdy Śmierci. W filmie Gwiezdne wojny: część IV – Nowa nadzieja postać ta była odgrywana przez Petera Cushinga, zaś w Zemście Sithów wcielił się w niego Wayne Pygram.

W filmie Łotr 1. Gwiezdne wojny – historie (będącym spin-offem serii Gwiezdne wojny) rolę Tarkina zagrał Guy Henry, gdzie jego głowę zastąpiono komputerowo wygenerowanym wizerunkiem twarzy Petera Cushinga[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Młody Tarkin niemal od początku związał swoją karierę z działaniami Palpatine'a i popierał tworzenie jego Nowego Ładu.

Na kilka lat po stworzeniu Imperium, jako kapitan Marynarki Imperialnej, Tarkin stał się sprawcą masakry na Ghorman, kiedy to wylądował dowodzonym przez siebie okrętem bezpośrednio w tłumie blokujących port kosmiczny demonstrantów. Doprowadził tym do śmierci i ciężkich obrażeń u wielu cywilów, nie został jednak za to ukarany, lecz mianowany przez Imperatora gubernatorem sektora Seswenna.

Kariera Tarkina rozwijała się dalej – z jego propozycji Palpatine utworzył stanowisko Wielkiego Moffa i mianował Tarkina pierwszym Wielkim Moffem. Tarkin zasłynął też jako twórca doktryny nazwanej jego imieniem, zakładającej rządzenie dzięki groźbie użycia siły, a nie stosowaniu samej siły. Zgodnie z nią, był jednym z głównych inicjatorów i zwolenników wprowadzenia do służby Gwiazdy Śmierci. Osobiście rozkazał i nadzorował zniszczenie przez tę stację bojową planet Horuz i Alderaan. Zginął podczas Bitwy o Yavin, gdy Gwiazda Śmierci została zniszczona przez siły Rebelii.

Po zgonie Tarkina jego mianem nazwano jedną z superbroni imperialnych – okrojoną wersję superlasera o konstrukcji podobnej do tego wykorzystanego w Gwieździe Śmierci. Stacja ta została wkrótce zniszczona przez rebeliantów.

Relacje osobiste i rodzina

[edytuj | edytuj kod]
  • Tarkin był głównym promotorem kariery Admirał Daali w Marynarce Imperialnej, a także jej kochankiem (mimo posiadania żony, pochodzącej z rodu Motti).
  • Siostrzenica Moffa, Rivoche Tarkin, odgrywała rolę ważnej agentki Sojuszu Rebeliantów, wykorzystując swoje umocowanie w wyższych sferach Imperium i arystokracji dla pozyskiwania informacji. Po zdekonspirowaniu została uratowana przez rebelianckich agentów i ostatecznie wyszła za mąż za Vorena Na'ala.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Peter Cushing is dead. Rogue One’s resurrection is a digital indignity, „The Guardian”, 21 grudnia 2016, ISSN 0261-3077 [dostęp 2018-05-20] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]