Przejdź do zawartości

Zdenka z Podiebradów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sydonia z Podiebradów
Ilustracja
margrabina Miśni
Okres

od 7 września 1434
do 12 września 1500

Jako żona

Albrechta

Poprzedniczka

Małgorzata Habsburg

Następczyni

Barbara Jagiellonka

Dane biograficzne
Dynastia

Podiebradowie

Data i miejsce urodzenia

14 listopada 1449
Podiebrady

Data i miejsce śmierci

1 lutego 1510
Tharandt

Ojciec

Jerzy z Podiebradów

Matka

Kunegunda ze Šternberka

Rodzeństwo

Boczek
Wiktoryn
Henryk Starszy
Hynek
Fryderyk
Jerzy
Barbara
Katarzyna
Zdeňka (Sidonie)
Ludmiła

Mąż

Albrecht Wettyn

Dzieci

Katarzyna
Jerzy
Henryk
Fryderyk
Anna
NN
Ludwik
Jan
Jan

Zdeňka (Sidonia) (ur. 14 listopada 1449 w Poděbradach, zm. 1 lutego 1510 w Tharandt) – księżna Saksonii, córka króla Jerzego z Podiebradów i Kunegundy ze Šternberka.

Saski Order Sidonii.

Rodzicami Zdeňki byli: Jerzy z Podiebradów, namiestnik i wielkorządca królestwa czeskiego, król Czech w latach 1458–1471 i jego pierwsza żona Kunegunda ze Šternberka (zm. 1449), córka Smila Holickiego ze Šternberka. Zdeňka była siostrą bliźniaczą Katarzyny; matka bliźniaczek zmarła w kilka dni po ich urodzeniu. W 1459 r. w dziesiąte urodziny księżniczki został zawarty w Chebie kontrakt małżeński Zdeňki z Albrechtem III Odważnym, księciem Saksonii, synem księcia Saksonii i elektora Rzeszy Niemieckiej Fryderyka II. Do potwierdzenia formalnie zawartego w 1459 r. małżeństwa doszło pięć lat po zaślubinach 11 maja 1464 r. w zamku Tharandt, kilka miesięcy przed śmiercią Fryderyka II.

Zdeňka urodziła dziewięcioro dzieci, dorosłości dożyło tylko czworo, jedno dziecko urodziło się martwe a ostatnia czwórka zmarła wkrótce po urodzeniu. Sidonia nie uznawała przemocy, jako katoliczka znana była z wielkiej pobożności i cnotliwości. Gdy mąż wyprawiał się na wojnę przeciwko Groningen i Fryzji w Holandii, odmówiła mężowi wyjazdu na wojnę, na której miała mu towarzyszyć. W proteście opuściła z dziećmi rodzinny dom i wyjechała do Albrechtsburga. Po cudownym ozdrowieniu w 1495 r. (pozbycie się kamieni żółciowych i nerkowych) propagowała kult Świętej Włóczni. Z jej obszernej korespondencji zachowało się wiele listów[1] w których Sidonia apeluje o uwolnieniu więźniów.

Po śmierci Albrechta (12 września 1500 r.) Sidonia wycofała się z życia politycznego Saksonii a resztę życia spędziła w zamku w Tharandt. Zmarła 1 lutego 1510 r. w Tharandt. Pochowana została w katedrze św. Donata w Miśni.

Na cześć Sidonii jedna z aptek w Tharandt i jedna z ulic nosi jej imię. W 1871 r. przez króla Jana z Saksonii ustanowiony został Order Sidonii, przeznaczony głównie dla kobiet za wysiłek niesiony w ofiarnej drodze do rannych żołnierzy.

Potomstwo

[edytuj | edytuj kod]
  • Katarzyna (ur. 24 lipca 1468, zm. 10 lutego 1524) –- druga żona Zygmunta Habsburga, arcyksięcia Austrii,
  • Jerzy (ur. 27 sierpnia 1471, zm. 17 kwietnia 1539) – margrabia Miśni (następca swego ojca Albrechta),
  • Henryk (ur. 16 marca 1473, zm. 18 sierpnia 1541) – margrabia Miśni (następca swego brata Jerzego),
  • Fryderyk (ur. 25 października 1474, zm. 14 grudnia 1510) – wielki mistrz zakonu krzyżackiego (1498-1510) w Prusach Książęcych,
  • Anna (ur. 3 sierpnia 1478, zm. 1479),
  • martwe dziecko (ur. 1479, zm. 1479),
  • Ludwik (ur. 28 września 1481, zm. 1498),
  • Jan (ur. 24 czerwca 1484, zm. 1484)
  • Jan (ur. 2 grudnia 1498, zm. 1498).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Listy Sidonii. resikom.adw-goettingen.gwdg.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]..

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stefan Głogowski, Genealogia Podiebradów, Muzeum w Gliwicach, Gliwice 1997. ISBN 83-905035-2-2.
  • Franz Otto Stichart, Galeria księżniczek saskich, Biografia, Szkice wszystkich przodków kobiet z królewskiego rodu Saksonii. Lipsk 1857