transcendentalizm
Wygląd
transcendentalizm (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) filoz. nurt filozofii amerykańskiej głoszący ideę równości, niezależności oraz samodzielności i podkreślający autonomiczność każdego człowieka w dochodzeniu do prawd moralnych, duchowych oraz społecznych; zob. też transcendentalizm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik transcendentalizm dopełniacz transcendentalizmu celownik transcendentalizmowi biernik transcendentalizm narzędnik transcendentalizmem miejscownik transcendentalizmie[1] wołacz transcendentalizmie[1]
- przykłady:
- (1.1) Oparty na idealizmie monistycznym transcendentalizm głosił realność ducha i zasadzał się na epistemologicznej idei, że możliwe jest poznanie prawd absolutnych w sposób niezapośredniczony przez kulturowe konstrukty.[2]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. transcendentalista m, transcendentalistka ż, transcendencja ż
- przym. transcendentalny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) transcendentalism
- bułgarski: (1.1) трансцендентализъм m
- francuski: (1.1) transcendantalisme m
- rosyjski: (1.1) трансцендентизм m
- słowacki: (1.1) transcendentalizmus m
- ukraiński: (1.1) трансценденталізм m
- źródła: