Siciliano

Substantivo

Timòteu, masculino, próprio

Timóteo

Etimologia

Do latim Timotheus^(la) e este do grego antigo Τιμόθεος (Timótheos), de τιμάω (timáo̱) "honra" e θεός (theós) "Deus". Significa honrando a Deus.

Ver também

No Wikcionário

Os livros da Bíblia em siciliano

Velho testamento: Gènisi • Èsudu • Levìticu • Nùmmiri • Deuterunomiu • Giosuè • Jùdici • Rut • Samueli • Re • Crònachi • Esdra • Neemìa • Tobbia • Giuditta • Ester • Maccabbei • Giobbi • Salmi • Pruverbi • Ecclesiaste • Cànticu di li Càntici • Sapienza • Siràcidi • Isaìa • Geremìa • Lamintazzioni • Baruc • Ezzecchieli • Danieli • Osea • Giueli • Amòs • Abdìa • Giona • Michea • Nahùm • Abacuc • Sofonìa • Aggeo • Zaccarìa • Malachìa

Novo testamento: Matteu • Marcu • Luca • Giuvanni • Atti di l'Apòstuli • Rumani • Curinzî • Gàlati • Efesini • Filippisi • Culussisi • Tessalunicisi • Timòteu • Titu • Filèmuni • Ebbrei • Giàcumu • Petru • Giuvanni • Giuda • Apucalissi