Saltar para o conteúdo

annars

Origem: Wikcionário, o dicionário livre.

Advérbio

[editar]

an.nars

  1. senão, ou então, do contrário:
    Skunda tær, annars verður tú ov seinur. (Depressa, ou então te atrasarás.)
  2. aliás, a propósito:
    Annars eri eg samdur við tær. (Aliás, concordo contigo.)

Sinónimos

[editar]

Forma de adjetivo

[editar]

an.nars masculino

  1. genitivo singular masculino de annar;

an.nars neutro

  1. genitivo singular neutro de annar.

Forma de pronome

[editar]

an.nars masculino

  1. genitivo singular masculino de annar;

an.nars neutro

  1. genitivo singular neutro de annar.

Etimologia

[editar]
  • Advérbio:
Derivado de annar.

Pronúncia

[editar]

Ver também

[editar]

No Wikcionário

[editar]

Referências

[editar]

Advérbio

[editar]

an.nars

  1. senão, ou então, do contrário:
    Ef ég hef einhvern pening þá getum við farið út að borða, annars borðum við bara heima. (Se eu tiver algum dinheiro, poderemos comer fora; do contrário simplesmente comeremos em casa.)
  2. aliás, a propósito:
    Hey, veistu annars hvað hún heitir? (Ei, a propósito, sabes o nome dela?)

Forma de adjetivo

[editar]

an.nars masculino

  1. genitivo singular masculino de annar;

an.nars neutro

  1. genitivo singular neutro de annar.

Forma de pronome

[editar]

an.nars masculino

  1. genitivo singular masculino de annar;

an.nars neutro

  1. genitivo singular neutro de annar.

Pronúncia

[editar]

Ver também

[editar]

Referências

[editar]

Advérbio

[editar]

an.nars

  1. senão, ou então, do contrário;
  2. aliás, a propósito.

Sinónimos

[editar]

Pronúncia

[editar]

Ver também

[editar]

Referências

[editar]