Морфологические и синтаксические свойства
[править]
падеж
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
Им.
|
суфыйсылыҡ
|
суфыйсылыҡтар
|
Прит.
|
суфыйсылыҡтың
|
суфыйсылыҡтарҙың
|
Д.
|
суфыйсылыҡҡа
|
суфыйсылыҡтарға
|
В.
|
суфыйсылыҡты
|
суфыйсылыҡтарҙы
|
М.
|
суфыйсылыҡта
|
суфыйсылыҡтарҙа
|
Исх.
|
суфыйсылыҡтан
|
суфыйсылыҡтарҙан
|
|
Принадлежность
|
|
лицо
|
ед. ч.
|
мн. ч.
|
1-е
|
суфыйсылығым
|
суфыйсылығыбыҙ
|
2-е
|
суфыйсылығың
|
суфыйсылығығыҙ
|
3-е
|
суфыйсылығы
|
суфыйсылығы
|
|
су-фый-сы-лыҡ
Существительное.
- религ. суфизм ◆ Суфыйсылыҡ мосолман донъяһының рухиәтенә, ғилеменә, фәлсәфәһенә үә әҙәбиәтенә киң йоғонто яһаған. — Суфизм оказал большое влияние на духовный мир, науку, философию и литературу мусульманского мира. ◆ Урта быуат яҙма сығанаҡтарына таянып, ғалим урындағы суфыйсылыҡ традицияһын өйрәнә. — Ученый, опираясь на средневековые письменные источники, изучает местную традицию суфизма.
- -
- -
- ислам
- ?
От башк. суфый «суфий» + -сы «аффикс производителя действия» + -лыҡ «аффикс группы предметов, абстракции, обладания качеством».
Фразеологизмы и устойчивые сочетания
[править]