ข้ามไปเนื้อหา

กลุ่มภาษาไท

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
กลุ่มภาษาไท
จ้วง-ไท
ภูมิภาค:ภาคใต้ของจีน (โดยเฉพาะกว่างซี, กุ้ยโจว, ยูนนาน และกว่างตง), เอเชียตะวันออกเฉียงใต้, อินเดียตะวันออกเฉียงเหนือ)
การจําแนก
ทางภาษาศาสตร์
:
ขร้า-ไท
ภาษาดั้งเดิม:ไทดั้งเดิม
กลุ่มย่อย:
ISO 639-2 / 5:tai
กลอตโตลอก:daic1237[1]
{{{mapalt}}}
การกระจายของภาษากลุ่มไท:
  ไทเหนือ / จ้วงเหนือ
  ไทกลาง / จ้วงใต้
  ไทตะวันตกเฉียงใต้ / ไทย

กลุ่มภาษาไท (อังกฤษ: Tai languages) หรือ กลุ่มภาษาจ้วง-ไท (Zhuang–Tai languages)[2] เป็นกลุ่มภาษาย่อยกลุ่มหนึ่งของตระกูลภาษาขร้า-ไท ประกอบด้วยภาษาไทยในประเทศไทย ภาษาลาวในประเทศลาว ภาษาไทใหญ่ในรัฐชานของประเทศพม่า และภาษาจ้วง หนึ่งในภาษาหลักของประเทศจีนตอนใต้

ตารางการเปรียบเทียบ

[แก้]

ข้างล่างคือตารางเทียบกลุ่มภาษาไท

ไทย ไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม[3] สัทอักษรไทย ลาว คำเมือง ไทลื้อ ไทใหญ่ อาหม จ้วงมาตรฐาน
ลม *lom /lōm/ /lóm/ /lōm/ /lôm/ /lóm/ lum /ɣum˧˩/
เมือง *mɯaŋ /mɯ̄aŋ/ /mɯ́aŋ/ /mɯ̄aŋ/ /mɤ̂ŋ/ /mɤ́ŋ/ mvng /mɯŋ˧/
ดิน *ʔdin /dīn/ /dìn/ /dīn/ /dín/ /lǐn/ nin /dei˧/
ไฟ *vai/aɯ /fāj/ /fáj/ /fāj/ /fâj/ /pʰáj/ or /fáj/ phai /fei˧˩/
หัวใจ *čai/aɯ /hǔa tɕāj/ /hǔa tɕàj/ /hǔa tɕǎj/ /hó tɕáj/ /hǒ tsǎɰ/ chau /sim/
รัก *rak /rák/ /hāk/ /hák/ /hak/ /hâk/ rak /gyai˧˩/
น้ำ *naam /náːm/ /nâm/ /nám/ /nà̄m/ /nâm/ nam /ɣaem˦˨/

รายชื่อภาษา

[แก้]
ตัวเขียนไท

อ้างอิง

[แก้]
  1. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, บ.ก. (2013). "Daic". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
  2. Diller, 2008. The Tai–Kadai Languages, p. 7.
  3. Thai Lexicography Resources