กฐิน

ภาษาไทย

ยืมมาจากภาษาบาลี กฐิน (“ไม้สะดึง”)

การแบ่งพยางค์		กะ-ถิน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gà-tǐn
	ราชบัณฑิตยสภา	ka-thin
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/ka˨˩.tʰin˩˩˦/^{(สัมผัส)}

กฐิน

เขียนด้วยอักษรอื่น

กฐิน ก.

ตารางการผันรูปของ "กฐิน" (เพศชาย)

การก \ พจน์	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก (ปฐมา)	กฐิโน	กฐินา
กรรมการก (ทุติยา)	กฐินํ	กฐิเน
กรณการก (ตติยา)	กฐิเนน	กฐิเนหิ หรือ กฐิเนภิ
สัมปทานการก (จตุตถี)	กฐินสฺส หรือ กฐินาย หรือ กฐินตฺถํ	กฐินานํ
อปาทานการก (ปัญจมี)	กฐินสฺมา หรือ กฐินมฺหา หรือ กฐินา	กฐิเนหิ หรือ กฐิเนภิ
สัมพันธการก (ฉัฏฐี)	กฐินสฺส	กฐินานํ
อธิกรณการก (สัตตมี)	กฐินสฺมิํ หรือ กฐินมฺหิ หรือ กฐิเน	กฐิเนสุ
สัมโพธนการก (อาลปนะ)	กฐิน	กฐินา

กฐิน