ช่วย
ดูเพิ่ม: ช้วย
ภาษาไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (เลิกใช้) ช้วย
รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ɟuəjᴮ⁴, จากภาษาจีนยุคกลาง 助 (MC dzrjoH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨩ᩠ᩅ᩠᩵ᨿ (ชว่ย) หรือ ᨩᩬ᩠᩵ᨿ (ชอ่ย), ภาษาอีสาน ซอย, ภาษาลาว ຊ່ວຍ (ซ่วย) หรือ ຊ່ອຍ (ซ่อย), ภาษาไทลื้อ ᦋᦾᧈ (ช่อ̂ย), ภาษาไทดำ ꪋ꪿ꪮꪥ (จ่̱อย), ภาษาไทใหญ่ ၸွႆႈ (จ้อ̂ย), ภาษาไทใต้คง ᥓᥩᥭ (จอ̂ย), ภาษาพ่าเก ꩡွႝ (จอ̂ย์), ภาษาอาหม 𑜋𑜨𑜩 (ฉอ̂ย์) หรือ 𑜋𑜢𑜤𑜐𑜫 (ฉึญ์), ภาษาปักษ์ใต้ ฉวย
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | ช่วย | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chûai |
ราชบัณฑิตยสภา | chuai | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰua̯j˥˩/(สัมผัส) |
คำกริยา
[แก้ไข]ช่วย (คำอาการนาม การช่วย)
- (โบราณ) ไถ่ตัว
- หรือว่ามึงช่วยกูมานี่สักกี่ชั่ง
- (มหาเวสสันดรชาดก (แบบเรียน) กัณฑ์ชูชก)
- ทำให้สำเร็จประโยชน์
- ช่วยเอาของไปส่ง
- ค้ำจุน, สงเคราะห์
- บริจาคเงินช่วยผู้ประสบภัย
- แบ่งเบาภาระ
- ช่วยเลี้ยงน้อง
- ทำให้พ้นจากอันตราย
- ช่วยชีวิต
- ช่วยเด็กตกน้ำ
คำสืบทอด
[แก้ไข]คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาคำเมือง/m
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอาหม/m
- สัมผัส:ภาษาไทย/ua̯j
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีนัยโบราณ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้