ข้ามไปเนื้อหา

พา

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: พำ, พ่ำ, และ พ้า

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]
  • (เลิกใช้) ภา

รากศัพท์

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨻᩣ (พา), ภาษาลาว ພາ (พา), ภาษาไทลื้อ ᦗᦱ (พา), ภาษาไทดำ ꪝꪱ (ป̱า), ภาษาไทใหญ่ ပႃး (ป๊า), ภาษาไทใต้คง ᥙᥣᥰ (ป๊า)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์พา
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpaa
ราชบัณฑิตยสภาpha
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰaː˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงภา

คำกริยา

[แก้ไข]

พา (คำอาการนาม การพา)

  1. นำไปหรือนำมา (ใช้กับคนหรือสัตว์)

ภาษาอีสาน

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

พา

  1. ภาชนะ