ยาม

ดูเพิ่ม: ย่าม

ภาษาไทย

ยาม (5)

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาบาลี ยาม

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ยาม	[เสียงสมาส] ยา-มะ-
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	yaam	yaa-má-
	ราชบัณฑิตยสภา	yam	ya-ma-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/jaːm˧/(สัมผัส)	/jaː˧.ma˦˥./

คำนาม

ยาม

1. ชื่อส่วนแห่งวัน ยามหนึ่งมี 3 ชั่วโมง รวมวันหนึ่งมี 8 ยาม
2. ในบาลีแบ่งกลางคืนเป็น 3 ยาม ยามหนึ่งมี 4 ชั่วโมง เรียกว่า ปฐมยาม มัชฌิมยาม และปัจฉิมยาม
3. (โหราศาสตร์) ช่วงแห่งวัน เป็นเวลายามละชั่วโมงครึ่ง กลางวันมี 8 ยามตามลำดับคือ สุริยะ ศุกระ พุธะ จันเทา เสารี ครู ภุมมะ สุริยะ กลางคืนมี 8 ยามตามลำดับคือ รวิ ชีโว ศศิ ศุโกร ภุมโม โสโร พุโธ รวิ
4. คราว, เวลา

   ยามสุข

   ยามทุกข์

   ยามเช้า

   ยามกิน

5. คนเฝ้าสถานที่หรือระวังเหตุการณ์ตามกำหนดเวลา, เรียกอาการที่อยู่เฝ้าสถานที่หรือระวังเหตุการณ์เช่นนั้นว่า อยู่ยาม หรือ เฝ้ายาม

   แขกยาม

   ไทยยาม

   คนยาม

ภาษาอีสาน

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຢາມ (อยาม), ภาษาไทดำ ꪤꪱꪣ (หฺยาม)

คำกริยา

ยาม (คำอาการนาม การยาม)

1. (สกรรม) เยี่ยมเยียน