ร้อยกรอง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ร้อย-กฺรอง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | rɔ́ɔi-grɔɔng |
| ราชบัณฑิตยสภา | roi-krong | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /rɔːj˦˥.krɔːŋ˧/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]ร้อยกรอง (คำอาการนาม การร้อยกรอง)
- สอดผูกให้ติดต่อกัน, ร้อย ถัก และเย็บงานประเภทประณีตศิลป์เช่นดอกไม้ให้เป็นรูปต่าง ๆ
- ร้อยกรองข่ายคลุมไตร
- ร้อยกรองสไบ
- ตรวจชำระให้ถูกต้อง, สังคายนา
- ร้อยกรองพระธรรมวินัย
- แต่งหนังสือดีให้มีความไพเราะ
- เรียบเรียงถ้อยคำให้เป็นระเบียบตามบัญญัติแห่งฉันทลักษณ์
คำนาม
[แก้ไข]ร้อยกรอง
- คำประพันธ์, ถ้อยคำที่เรียบเรียงให้เป็นระเบียบตามบัญญัติแห่งฉันทลักษณ์