อักษร
ภาษาไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (เลิกใช้) อักสร
รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาสันสกฤต अक्षर (อกฺษร, “ยั่งยืน, อักษร”), จาก अ- (อ-) + क्षर (กฺษร, “เสียได้, ตายได้”); เทียบภาษาบาลี อกฺขร
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | อัก-สอน | [เสียงสมาส] อัก-สอ-ระ- | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | àk-sɔ̌ɔn | àk-sɔ̌ɔ-rá- |
| ราชบัณฑิตยสภา | ak-son | ak-so-ra- | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔak̚˨˩.sɔːn˩˩˦/(สัมผัส) | /ʔak̚˨˩.sɔː˩˩˦.ra˦˥./ | |
| ไฟล์เสียง | |||
คำนาม
[แก้ไข]อักษร
- ตัวหนังสือ
- วิชาหนังสือ
- ฉลาดรอบรู้ในอักษรสยาม