อิน

ดูเพิ่ม: อน, อน., อัน, อั้น, อีน, อึน, อื่น, อุ่น, อูน, และ อ้น

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		อิน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	in
	ราชบัณฑิตยสภา	in
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔin˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		อินท์ อินทร์ อินธน์

รากศัพท์ 1

คำนาม

อิน

1. ชื่อลูกจันชนิดหนึ่ง ลูกกลมแป้นกลางบุ๋ม ไม่มีเมล็ด เรียกว่า ลูกจันอิน

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ in

คำกริยา

อิน (คำอาการนาม การอิน หรือ ความอิน)

1. (ภาษาปาก) เข้าถึงอารมณ์อย่างแท้จริง

   ดาราคนนี้อินกับบทบาทมาก ผู้กำกับสั่งคัตแล้วยังร้องไห้อยู่

2. (ภาษาปาก) มีอารมณ์อ่อนไหวตาม

   คนใช้ที่บ้านดูละครแล้วอิน ร้องไห้ตามนางเอกไปด้วย

ภาษามอญแบบไทย

รูปแบบอื่น

• အိန်, ဣန်

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาบาลี อินฺท, จากภาษาสันสกฤต इन्द्र (อินฺทฺร)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ʔin/

คำวิสามานยนาม

อิน

1. พระอินทร์

อ้างอิง

• พวน รามัญวงศ์ (2005) พจนานุกรมมอญ-ไทย ฉบับมอญสยาม [Mon-Thai (Siamese) Dictionary], กรุงเทพฯ: มติชน, →ISBN